ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြႏွင့္ ဂ်ီဒီပီအခ်ဳိးမွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အျမင့္ဆုံးလိုေငြ ၇ ဒသမ ၆၆ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ ျမင့္တက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရ

မန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္ႏွင့္ ဂ်ီဒီပီအခ်ဳိးမွာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ မတိုင္မီက ပ်မ္းမွ် ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္သာ ရွိေသာ္လည္း ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အျမင့္ဆုံးလိုေငြ ၇ ဒသမ ၆၆ ရာ ခိုင္ႏႈန္းသို႔ ျမင့္တက္ခဲ့ေၾကာင္း ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ျပည္သူ႔ ေငြစာရင္း ေကာ္မတီ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။

၂၀၁၁-၂၀၁၂ BE တြင္ တစ္ႏိုင္ငံလုံး စုစုေပါင္းလိုေငြမွာ က်ပ္ ၂၂၀၁ ဘီလ်ံ ျဖစ္ေသာ္လည္း ၂၀၁၂ -၂၀၁၃ BE တြင္ တစ္ႏိုင္ငံလုံး စုစုေပါင္းလိုေငြမွာ က်ပ္ ၄၂၃၃ ဘီလ်ံ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ျပည္သူ႔ ေငြစာရင္းေကာ္မတီ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ “၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွစ တင္၍ လိုေငြအခ်ဳိးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ရာ ၂၀၀၁ မွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ၾကားတြင္ လိုေငြ ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔သာ ရွိပါသည္။ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ လိုေငြ ၁ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ၏ ေနာက္ဆုံးေရးဆြဲခဲ့သည့္ ဘတ္ဂ်က္ျဖစ္ေသာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ BE  တြင္မွ ၄ ဒသမ ၇၉ ရာခိုင္ ႏႈန္းသို႔ တိုးျမႇင့္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္”ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။  

ထို႔ျပင္ အစီအရင္ခံစာတြင္ “စီးပြားေရးဆိုင္ရာ သီအိုရီမ်ားအရ ႏိုင္ငံတစ္ခု စီးပြားေရး က်ဆင္းေနခ်ိန္တြင္ တိုးတက္ေစရန္အတြက္ အစိုးရ၏ အသုံးစရိတ္ကို ျမႇင့္တင္ျခင္းျဖင့္ လိုေငြဘတ္ဂ်က္ (Deficit Budget) ကို ျဖစ္ေပၚေစၿပီး စီးပြားေရးတိုးတက္ တည္ၿငိမ္ေနခ်ိန္တြင္ ညီမွ်ေခ်ဘတ္ဂ်က္(Balanced Budget) (သို႔) ပိုေငြဘတ္ဂ်က္(Surplus Budget) ကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ သို႔ရာတြင္ စီးပြားေရး တိုးတက္လိုေသာေၾကာင့္  ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံမႈကို တိုးျမႇင့္ေစရန္ အစိုးရ၏ အသုံးစရိတ္ကို ျမႇင့္တင္ျခင္း သည္ ေၾကြးၿမီမ်ားကို ျမင့္မားေစျခင္း အျပင္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစတတ္သည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးစီမံ ကိန္းမ်ား၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ နိမ့္က်ပါက အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ နည္းၿပီး စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ ေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္ မရရွိႏိုင္ပါ”ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။http://www.news-eleven.com/