႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာကိုေျပာမည္

တစ္ေန႔ကေပါ့.. ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ရဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္ ျပန္ဖတ္မိတယ္။ နာမည္က ‘ေနာင္တကင္းရာသို႔’ တဲ့… အေခါက္ေခါက္ လည္း ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဖတ္မိတိုင္းလည္း အေတြး မ်ဳိးစုံ ဝင္လာသလို ေနာင္တေတြ ထပ္ၿပီး မရျဖစ္ေအာင္ သတိထားမိ လာေစပါတယ္။ ေနာင္တ လုံးဝ ကင္းေအာင္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာင္တ အႀကီး ႀကီးေတြ မရႏိုင္ေတာ့ေအာင္ အဲဒီ စာအုပ္ေလး ဖတ္တိုင္း အသိတရား ရေစပါတယ္။
လူ ဆိုတာ ကလည္း ဘယ္သူသိသိ၊ မသိသိ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္အသိဆုံး မဟုတ္လား။ အမွားအယြင္း တစ္ခု လုပ္မိတိုင္းလည္း ‘ဘယ္သူ အမွားနဲ႔ ကင္းလုိ႔တုံး’ လို႔ တိတ္တဆိတ္ ဆင္ေျခတက္ မိတယ္။ အမွားနဲ႔ မကင္း ႏိုင္တာ မွန္ေပမယ့္ အမွားနည္းေအာင္ အားထုတ္သင့္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိး စိတ္ထဲမွာေတာ့ ရွိေနေပမယ့္ (မ်ားေသာ အားျဖင့္) ဘယ္သူမွ သတိမထားဘူး။ ကြၽန္မလည္း အဲဒီလို လူမ်ဳိးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လက္တစ္ကမ္းမွာ စာေကာင္းေပမြန္ ေတြကို မျပတ္ထား ထားရတာ မိမိကိုယ္ ကို ႏွိပ္ ကြပ္ဖို႔ ပါ။ ကိုယ္နဲ႔ အနီးဆုံးမွာ ရွိေနတာကလည္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲေလ။
၂ဝ၁၁ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ၃ဝရက္က MCC မွာ က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားမ်ား ပညာေရး ရန္ပုံေငြပြဲမွာ သီခ်င္းဆို ခဲ့ပါတယ္။ NLD က က်င္းပတဲ့ပြဲပါ။ ပြဲက ေအာင္ျမင္သလို အလွဴေငြေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ရတာမို႔ ပါဝင္တင္ဆက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ အလြန္ပဲ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီ ၉ ရက္က ဒီပြဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ အႏုပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ မ်ားနဲ႔ အလွဴရွင္မ်ား အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ျပဳပြဲေလး က်င္းပေပးခဲ့ပါတယ္။ ေအးခ်မ္းတဲ့ ညခင္းေလး မွာ ေအာင္ျမင္မႈ အထိမ္း အမွတ္နဲ႔ က်င္းပတဲ့ ပြဲေလးကို စုံစုံညီညီနဲ႔ တက္ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္းမွာလည္း ပီတိ အၿပဳံးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ပါပဲ။ အဲဒီပြဲေလးမွာ အေမစု (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္) ရဲ႕ၿခံထဲက ျမက္ခင္းျပင္မွာ က်င္းပခဲ့တာပါ။ အင္းယား ကန္ေရျပင္ေပၚ ကေန ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ေလေတြကလည္း တျဖဴးျဖဴး နဲ႔ ေအးေနတာပဲ။
အဲဒီညက လြတ္လပ္ ေပါ့ပါးေနတာ လူတိုင္းလူတိုင္း ပါပဲေလ။ ညစာနဲ႔ ဧည့္မခံခင္ အေမစုက ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာပါတယ္။ ျမက္ခင္းျပင္မွာ ေဆာက္ထားတဲ့ Stage အေသးေလးေပၚ ကေနပါ။ အဲဒီ ညခင္းအခ်ိန္ အခါေလးနဲ႔ ကိုက္ညီေလာက္ေအာင္ပဲ အလြန္ေပါ့ပါး သြက္လက္တဲ့ ေက်းဇူးတင္ စကားကို ဆိုခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီပြဲမွာ ရွိေနသမွ် လူတိုင္းဟာ လြတ္လပ္ aပါ့ပါးတဲ့ ခံစားမႈကို ရခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီပြဲေလးရဲ႕အျပင္အဆင္ ကေတာ့ ႐ိုး ႐ိုးရွင္းရွင္းပါပဲ။ ဘာပကာသနမွ ရွိမေနပါဘူး။ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ စားပြဲဝိုင္းေတြ ခင္းထား တယ္။ ျမက္ခင္းရဲ႕ ေဘးအစြန္မွာ ဘူေဖး စားဖို႔ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ မီးလုံးေလး ေတြကလည္း ျမင္သာထင္သာ ရွိၿပီး လုံေလာက္႐ုံပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပြဲမစခင္ ေရာက္ခါစမွာ ျမက္ခင္း ရဲ႕တစ္ဖက္အစြန္း က stage အေသးေလးနဲ႔ Keyboard တစ္လုံးကိုျမင္ေတာ့ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ စိတ္ပ်က္သြားပါတယ္။ စိတ္ပ်က္တယ္ ဆိုတာက အဲဒီညပြဲမွာ တက္ေရာက္ လာတဲ့ သူေတြ အားလုံးဟာ ကိုယ့္ ေမာင္ႏွမ အဆိုေတာ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနတာမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သီခ်င္းဆိုျပၾက ဖို႔ လိုမွ မလိုတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ပါ။ ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ စင္ေပၚမွာ Keyboard အျပင္ ၁၂၅ သိန္း နဲ႔ ေလလံတင္ ထားခဲ့တဲ့ တီရွပ္ေလး ကလည္း ေနရာယူ ထားပါတယ္။ တီရွပ္ ပိုင္ရွင္ ကိုလည္း ဂုဏ္ျပဳပြဲမွာ ဖိတ္ထားပါတယ္ ။ ေစတနာ ေကာင္းၿပီး၊ က်က္သေရ ရွိတဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ‘မမာလာ’ ရဲ႕ အလွကလည္း ဒီပြဲေလး နဲ႔ လိုက္ဖက္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အဲဒီ ညခင္းေလး ရဲ႕ အဆင္ အျပင္ေပါ့။
အဲဒီညက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတိုင္း နီးပါးကို မွတ္မိေနပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ မွတ္မွတ္ရရ သေဘာက်ခဲ့တဲ့ စကားေလး အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ လိုရင္း က လည္း အဲဒီ စကားေလးပါပဲ။ အေမစုက ေတာ့ အဲဒီပြဲေလးမွာ အယဥ္ဆုံး၊ အလွဆုံး၊ က်က္သေရ အရွိဆုံး နဲ႔ အားလုံး အတြက္ ေပါ့ပါးမႈေတြကိုလည္း ဖန္ဆင္း ေပးခဲ့ပါ တယ္။ တိုတိုရွင္းရွင္း နဲ႔ ေဖာ္ေရြစြာ ေက်းဇူးတင္ စကား ကိုဆိုခဲ့တဲ့ အေမစု ရဲ႕ စကားအဆုံးမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ညစ္ေနတဲ့ စိတ္ကို ေပါ့ပါး သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အေမစုက ”ဒီပြဲမွာ အဆိုေတာ္ေတြကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ဖိတ္ထားတာပါ။ ခိုင္းစားဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး” တဲ့။ ဆိုလုိတာက  ကြၽန္မ သီခ်င္း မဆိုခ်င္လို႔ ညစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမစု က Keyboard ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေျပာတာပါ။ ၿပီးေတာ့ အေမစုက ”ဒီသီခ်င္း ဆိုဖို႔ အစီအစဥ္ဟာ ကြၽန္မ စီစဥ္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆိုခ်င္စိတ္ ရွိမွ၊ ဆိုခ်င္တဲ့ သူမွဆိုပါ။ မဆိုခ်င္လည္း ရပါတယ္”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်သူခ်၊ ရယ္သူရယ္နဲ႔ အဲဒီပြဲေလး ရဲ႕အဖြင့္က လွခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီညက သီခ်င္းဆိုခ်င္ စိတ္ မရွိတဲ့ ကြၽန္မေတာင္ ေပ်ာ္ ၿပီး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ဆို ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ (အေမ့ ရဲ႕စကားေတြဟာ ေႏြးေထြးၿပီး အေႏွာင္အဖြဲ႕ ကင္းလွပါတယ္။ လြတ္လပ္ မွ်တျခင္း ဆိုတာလည္း ဒါမ်ဳိးပဲလို႔ ထင္ပါတယ္ အေမ)
ဒီေနရာမွာ အဲဒီညရဲ႕ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ေလး အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အခမ္းအနား အစီအစဥ္မွဴးက အခမ္းအနား အစီအစဥ္ ေၾကညာ၊ ၿပီးေတာ့ အေမစုက ေက်းဇူး တင္ စကားေျပာ၊ ၿပီးေတာ့ ေလလံ တီရွပ္မွာ အႏုပညာ သမားေတြ လက္မွတ္ အျပင္ အေမစု လက္မွတ္ပါ ထပ္ၿပီးေတာ့ထိုး၊ ၿပီးေတာ့ ေလလံ ပိုင္ရွင္ထံ ဂုဏ္ျပဳ ေပးအပ္ ၿပီး ပြဲေလးကို စတင္ေပး ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီညက အမ်ားစု ေသာ သူေတြဟာ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား ဝတ္စုံကိုသာ ဝတ္ဆင္ လာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ လည္း ထဘီဝတ္ လာခဲ့ပါ တယ္။ ဘာဝတ္ပါလို႔ ကန္႔သတ္ မထားေပမယ့္ အၿမဲတမ္း ျမန္မာလို ဝတ္ခဲ့တဲ့ အေမ့ကို ဂုဏ္ျပဳတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေမ့ဆီ သြားတိုင္း ေဘာင္းဘီ အလြန္ႀကိဳက္တဲ့ ကြၽန္မ က ထဘီပဲ အၿမဲဝတ္သြားပါတယ္။
အဲဒီညက တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္နဲ႔ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္စီ ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ မကေတာ့ ထဘီကလည္း ဝတ္ထားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အေမစု အတြက္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ မဆိုဖူး တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ေရြးဆုိခဲ့ပါတယ္။ သီခ်င္းနာမည္က ‘ဆရာမ’ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အေမႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ ကို ပိုးခဲ့တဲ့ သီခ်င္း ေလးပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ခ်ိန္က ဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္မတို႔ ေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးေရွ႕မွာ ဆိုျပရတာ ေတာ္ေတာ္ကို အရသာ ရွိလွပါတယ္။ ဆိုရင္းနဲ႔ လည္း စာသားေလးေတြကို သတိထားၿပီး ေတြးေနမိပါတယ္။ အႀကိဳက္ဆုံး စာသားေလး ကေတာ့ ‘႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာကိုေျပာမည္… တကယ္စိတ္ ကအတည္. .ဘယ္မိန္းမ မွ မခ်စ္ခဲ့သည္.. သဒၶါက ပိုသည္..ဆရာမကိုပဲ အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္မိသည္’ တဲ့ေလ။ ခ်စ္တာ ႀကိဳက္တာေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ ႐ိုး႐ုိးသားသား၊ ယဥ္ ယဥ္  ေက်းေက်းေလး ဆိုခဲ့တာပါ။ ဘာအေရာင္ မွမပါ၊ ဘာလွည့္ျဖားမႈမွ မရွိ၊ ဘယ္ေလာက္ ျမတ္ႏိုးစရာ ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေလး ပါလိမ့္ေနာ္။
ကြၽန္မ အခု ေရးေနတဲ့ စာစုေလးရဲ႕ေခါင္းစဥ္ ကိုလည္း အဲဒီ သီခ်င္းစာသားေလး အတိုင္း ဂုဏ္ျပဳၿပီး ေခါင္းစဥ္တင္ ထားတာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာ ေျပာဖုိ႔ ဆိုတာ လြယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း ကြၽန္မကိုယ္တိုင္လည္း အၿမဲတမ္း ႀကိဳးစားေနခဲ့ ရတာပါ။ အမ်ားအားျဖင့္ အဲဒီလို ႐ုိး႐ိုးနဲ႔မွန္တာ ကိုေျပာ တဲ့အခါတိုင္း မွာ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးမႈ ဆိုတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ဟာ အၿမဲတမ္း ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီ သီခ်င္းေလးကို ဆိုရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဘယ္လိုဆိုခဲ့တယ္။ အေမႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ က ဘယ္လို နားေထာင္ေနခဲ့ လိမ့္မလဲလို႔ ပုံေဖာ္ၿပီး စဥ္းစားေနမိ ပါတယ္။ အင္းေလ ႐ိုး႐ိုးေလးေတြပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။
ဒီသီခ်င္းေလးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ကြၽန္မ ဥာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားမိတာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕မိန္႔ခြန္းေတြကို ျပန္ဖတ္၊ ျပန္နားေထာင္မိတဲ့ အခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕႐ိုးသား မႈနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းစဥ္ဆိုတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သလို လြတ္လပ္ေရးႀကီး ရခဲ့ပါၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ့ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးႀကီး ကေတာ့ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဟာ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ အၿမဲ ရွိေ ခဲ့တာပါ။ အၿမဲ ထာဝရလည္း ရွိေနဦးမွာပါ။
အခုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းစဥ္ႀကီးဟာ စတင္လာေနပါၿပီ။ ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာကို ေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္မွန္ခ်ီတက္ခဲ့သူပါ။ ဒီမို ကေရစီ ဆိုတာလည္း အရာရာဟာ မွ်တ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းတဲ့ စနစ္တစ္ခု၊ ျပည္သူ႕ဆႏၵနဲ႔ တည္ေဆာက္မယ့္ စနစ္တစ္ခုလို႔ ဥာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ (ကြၽန္မ မွားေနရင္၊ လိုေနရင္လည္း ဖတ္မိတဲ့လူႀကီးမင္းမ်ား သင္ျပေပးပါရွင္) ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ ႐ိုးသားျခင္း၊ မွန္တာကိုေျပာ၊ ဆို၊ လုပ္ကိုင္ဝံ့ျခင္းဟာ ဆက္စပ္ေနတယ္ လို႔ ကြၽန္မ ထင္ပါတယ္။
အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တည္ေဆာက္ခ်င္ခဲ့တဲ့ လမ္းစဥ္၊ ဒီမိုကေရစီ လမ္းစဥ္ႀကီးဟာ စပါၿပီ။ အခုတစ္ခါ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ လည္း ႐ိုးသား မွန္ကန္စြာ နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရ လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ေရြး ေကာက္ပြဲမွာ ဒီမိုကေရစီ ကို လုိလားသူတိုင္း ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာကို ေျပာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး တစ္ခု ရလာပါၿပီ။ ရဲရဲဝံ့ဝံံ့နဲ႔ သာ ကိုယ့္ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္ၾကပါ။ မဲေပးၾကပါ။ သာယာလွပတဲ့ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္အတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္ အေနနဲ႔ တည္ေဆာက္ၾကပါ လို႔ ေမတၱာ ရပ္ခံ ခ်င္ပါ တယ္။
႐ိုးမွန္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့၊ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဖခင္ႀကီး၊ ကြၽန္မတို႔ အားလုံးရဲ႕ အဘိုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕ ဆႏၵေတြ ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ျပည့္ဝေတာ့ မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ စြမ္းအားဟာ ျပည္သူေတြထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္။ ျပည္သူေတြ လိုခ်င္သမွ် ျပည္သူေတြကပဲ ဝိုင္းဝန္း တည္ေဆာက္ ယူရမွာပါ။ ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ မွန္တာ ကို ေျပာၾကပါ စို႔။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အနာဂတ္ကို လွလွပပ မဲေပးရင္း တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔။

သွ်ီ                                     http://popularmyanmar.com/mpaper/archives/39713