Kuala Lumpur Time
ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ ဘာမွအျပစ္မရွိတဲ့အတြက္ သကၤန္းမခြၽတ္ႏုိင္ဘူးလို႔ေျပာတဲ့အခါ အာဏာရွင္ေတြက မင္းရဲ႕အမိန္႔ဆိုၿပီး အတင္းခြၽတ္ခိုင္း ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းတိုက္မွာ အဖမ္းဆီးခံရကတည္းက မ်က္နာကိုလက္သီးနဲ႔အထိုးခံထားရတဲ့အတြက္ ျငင္းဆန္ေနရင္လည္း ဘာမွထူးမွာမ ဟုတ္တဲ့အတြက္ သကၤန္းခြၽတ္ေပးလိုက္ရေၾကာင္း၊ သကၤန္းအတင္းခြၽတ္ခိုင္းလို႔သာ ခြၽတ္ရတာျဖစ္တယ္။ ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးဘ၀နဲ႔ရွိေနတုန္းဘဲလုိ႔ မိန္႔ၾကားပါတယ္။
အဆုိးဆုံးကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာစိတ္ေ၀ဒနာရွင္ေတြနဲ႔ေရာၿပီးထည့္ထားလုိ႔ စိတ္ေ၀ဒနာရွင္ေတြရဲ႕ ႐ုိက္ႏွက္တာေတြကုိလည္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဦးေကာ၀ိဒဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တဘၤာလ ၂၉ ရက္ေန႔မွာအဖမ္းခံရၿပီး အင္းစိန္ေထာင္မွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ (၁၀) လပိုင္းေရာက္မွ အင္းစိန္ေထာင္ ေထာင္ဗူး၀ ခံု႐ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႏွစ္နဲ ့ ၃ လ ခ်မွတ္တာခံခဲ့ရၿပီး ေရွ႕ေနလည္း ငွားရမ္းခြင့္မရ။ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရတဲ့တစ္ႏွစ္အတြက္လည္း ေလ်ာ့ရက္လည္းမရခဲ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဦးေကာ၀ိဒဟာ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ေပါက္ ေတာၿမဳိ႕ဇာတိျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ဒဂုန္ၿမဳိ႕သစ္အေရွ႕ပုိင္း၊ တကၠသီလာ မေဟာေဇယ်သိဒၶိပ႒ာန္းေက်ာင္းတုိက္ရဲ႕ ဦးစီးပဓာနနာယကဆရာေတာ္ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕စစ္ေၾကာေရးအေတြ႕အၾကဳံ၊ ေထာင္တြင္းအေတြ႕အၾကဳံမ်ားကုိ ဆရာေတာ္ျပန္ေျပာျပတဲ့အတုိင္း အနည္း ငယ္တည္းျဖတ္ၿပီး ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
● စစ္ေၾကာေရးအေတြ႕အၾကံဳ၊ ေထာင္အေတြ႕အၾကံဳမ်ား
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာမွာ ဘုန္းဘုန္းတို႔က ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယက ဂိုဏ္းေပါင္းစံုစည္းကမ္းထိမ္းသိန္းေရးအဖြဲ႕၀င္ ဒြါရဂိုဏ္းကပါ။ ဓါတ္ဆီ တဂါလံကို ၁၅၀၀ ေရာင္းေနရာကေန သုံးေထာင္တင္လိုက္ေတာ့ ဦးဇင္းေလးေတြကေနၿပီး ဆြမ္းခံထြက္ရင္ ကားခေတာင္းတယ္။ တင္လည္းမတင္ေတာ့ဘူး။ ဒကာ ဒကာမေတြလည္း စား၀တ္ေနေရးေစ်းႀကီးၿပီး အခက္အခဲေတြေတြ႕ၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြက ေရႊတိဂံု ဘုုရားကေနစတာေပါ့။ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ စုၿပီးေတာ့သြားၾကတာေပါ့။ ကေလးေတြေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကေတာ့ မပါပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတို႔က ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယကဥကၠ႒ဆိုေတာ့ မပါဘူး။ စာသင္သားေတြေပါ့။ သြားၾကလာၾက၊ အေရးအခင္းႀကီးေတြျဖစ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို တိုင္းဥကၠ႒ ဆရာေတာ္ေတြက တင္းတာေပါ့။ တင္းၿပီးေတာ့၊ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ျဖစ္ေနၾကၿပီ၊ အဲဒီေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယက ဆရာေတာ္ေတြက ထိန္းၾကေပါ့။ တခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕နယ္မွာလည္းပဲ ပရိတ္မရြတ္ရေသးဘူးဆိုရင္ တေန႔ေလာက္ေတာ့ရြတ္ေပါ့။ ေနာက္ေန႔ေတြ ဆက္တုိက္မရြတ္နဲ႔။ တိုင္း ဒုဥကၠ႒ဆရာေတာ္က အဲဒီလိုအမိန္႔ရွိတယ္။ အမိန္႔ရွိေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔က ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္ေရာက္ေတာ့ စာေတြ ဘာေတြ႐ိုက္ၿပီး ေက်ာင္းတိုင္းပို႔တာေပါ့၊ ေျမာက္ပိုင္း ၇၊ ၈ လမ္းဆံုမွာစုၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ဦးေစတီ အေရာက္ေပါ့။ ဖိနပ္လည္းမစီးဘူး။ အဲဒီ ပရိတ္ရြတ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၉ လပိုင္း စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔ရြတ္ၾကတာ။ ဘုန္းဘုန္းတို႔လည္း တိုင္းက မွာတဲ့အတိုင္းေပါ့။ တရက္ ရြတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ သံဃာအငယ္ေတြကေတာ့ ထိန္းလို႔မႏိုင္ဘူး။ ေရႊတိဂံုဘုရားသြားလုိက္၊ ေၾကးသြန္းဘုရားသြားလိုက္၊ ထိန္းလို႔မႏိုင္ဘူး။ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာစုၿပီး သြားၾကတာပဲ။ ဒါကေတာ့ ကေလးေတြကိုး။ လူႀကီးေတြ သြားတာမေတြ႕ပါဘူး။
အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၂၇ ရက္ေန႔ ေလာက္မွာ ဘုန္းဘုန္းတို႔ေက်ာင္းကို မနက္ ၆ နာရီ ၁၀ မိနစ္မွာ စစ္တပ္ တပ္မ ၇၇ က အလံုးအရင္းနဲ႔ ၀င္စီးတာ။ ရဲတပ္ရင္းေတြလည္းပါတယ္။ ေက်ာင္းေပၚကိုတက္လာတဲ့ စစ္သားေတြဟာ အကုန္လံုးမူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔။ လူမွန္းသူမွန္းကိုမသိဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေခါင္းကို႐ိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို ႐ိုက္ထုတယ္။ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြ ကြဲတယ္။ ေသြးေတြေတာင္မွ ခုထက္ထိ ရွိေသးတယ္။
ဘုန္းဘုန္းတို႔ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ေသတၱာေတြကိုဖြင့္တယ္။ ေသတၱာေတြထဲကပစၥည္းေတြ၊ ကင္မရာေတြ၊ ကက္ဆက္ေတြ၊ ေရဒီယိုေတြ ေနာက္ ေက်ာင္းသားေလးေတြ အပ္ထားတဲ့ မေလးရွားတို႔ စင္ကာပူတို႔ သြားလို႔ အပ္ထားတဲ့ ေသတၱာေတြထဲကပစၥည္းေတြ အကုန္ယူတာ၊ ေသတၱာ တလံုးယူတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းေဆာက္ေနတယ္။ ထိုင္၀မ္က တ႐ုတ္ေတြက ေဒၚလာ ၁ ေသာင္းလွဴထားတယ္။ ေဒၚလာ ၄ ေထာင္ ေလာက္က်န္တယ္။ ျမန္မာေငြက ၈ ေသာင္းေပါ့။ အဲဒါေတြကိုႏိႈက္ၿပီး ယူသြားတယ္။ ဘဏ္စာအုပ္ေတြကိုလည္း သိမ္းသြားတယ္။
ေနာက္ တရား႐ံုးေရာက္ေတာ့ ဘဏ္စာအုပ္ေတြကို ျပန္ေပးတယ္။ ပိုက္ဆံေတြေတာ့ တျပားမွျပန္မရဘူး။
သူတုိ႔လာဖမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုန္းႀကီးမ်က္ႏွာၾကက္မွာတက္ပုန္းေနတယ္။ ေနာက္ကေလးေတြကို႐ိုက္ေမးေတာ့ ဘုန္းႀကီးမ်က္ႏွာၾကက္မွာ ဆိုေတာ့သူတို႔ ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ၿပီး တက္လာေတာ့ ဆင္းလာတယ္။ ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုန္းဘုန္းကို ေနာက္ျပန္လက္ထိတ္ခတ္ၿပီး လက္သီးနဲ႔ပိတ္ထိုးတယ္။ ခုေတာင္ ဒဏ္ရာေတြရွိေသးတယ္။ မ်က္ေစ့မွာ၊ မ်က္သားတက္တဲ့ဒဏ္ရာ။ ဘုန္းဘုန္း ကေလးေတြကို တား လည္းတားတယ္။ သိပ္မသြားၾကနဲ႔ေတာ့ ဖမ္းလိမ့္မယ္။ အမိန္႔ေတြလည္း ထုတ္ၿပီးၿပီ။ တပါး ၂ ပါးကေတာ့သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းကို ဒီီၿမိဳ႕နယ္မွာ အမိန္႔ထုတ္တယ္။ ႏွစ္ပါးဖမ္းတယ္။ ဖမ္းတဲ့ေန႔သကၤန္းခြၽတ္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တိုက္႐ိုက္ပို႔တာပဲ။ အဲဒီတုန္းကဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာစာသင္သား သံဃာ (၇၀) ေလာက္ရွိတယ္။ သကၤန္းအတင္းခြၽတ္တယ္။ ဒါလည္း အတင္းပါပဲ။ အတင္းခြၽတ္ခိုင္းတာ။ဘုန္းႀကီးတို႔က ခြၽတ္ရတာပဲေလ။ သူတို႔က လက္နက္နဲ႔ ခ်ိန္ထားတာကိုး၊ အင္းစိန္ေထာင္ေရာက္သြားေတာ့လည္း ျခင္ေထာင္မရွိဘူး။ ျခင္တအားကိုက္တယ္။ ေကြၽးတာေမြးတာလည္း ဘုန္းႀကီးတို႔က အေကာင္းစားေနတာ။ အင္းစိန္မွာ တပါတ္မွာ ႏွစ္နပ္ေလာက္ပဲေကာင္းတာ။ က်န္းမာေရး အရေရာ၊ စိတ္ဓါတ္ေရး အရေရာ၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ဖမ္းထားတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဒုကၡေရာက္တယ္။
အင္းစိန္ေထာင္မွာက်ေနတုန္း တပြင့္နဲ႔ တေယာက္က ဦးဇင္းကို လက္သီးနဲ႔ထိုးတယ္။ လက္ကိုထိုးတယ္။ ထုိးရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းကႏွစ္ပါးပါလာတယ္။ သူက ပရိတ္ရြတ္တုန္းကပါတဲ့ အပါးသံုးဆယ္နာမည္ေတြကို ေရးခိုင္းတယ္။ ဖမ္းတဲ့အထဲမွာ ဘုန္းဘုန္း ေက်ာင္းကတပါးလည္းပါေတာ့ သူကေတာ့ အကုန္ေရးႏိုင္တာေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ မေရးႏိုင္ဘူး။ ျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ၿပီးေရးတာကိုး။ အဲ လိုဆိုေတာ့ ဟိုဦးဇင္းနဲ႔မတူေတာ့ ညာေျပာတယ္ဆိုၿပီး စစ္ေနတုန္းအခ်ိန္မွာ လက္သီးနဲ႔ထိုးတယ္။ စရဖကလည္း လာစစ္တယ္။ မတ္တပ္ရပ္ ခိုင္းထားတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ သဃၤန္းခြၽတ္လိုက္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတို႔မွာ သိကၡာမွမခ်ပဲ။ သူတို႔ သာမန္လူတေယာက္ေလာက္ေတာင္ မဆက္ဆံဘူး။
ဒီေလာက္ေလးနဲ႔သာသနာကို ရက္ရက္စက္စက္လုပ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာေပါ့။ အထက္ကလူလည္းပဲ ဒီေလာက္ထိ ခိုင္းမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ လုပ္တဲ့သူက မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔လုပ္တာလို႔ ထင္တယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ေခၚလာလို႔ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘုန္းႀကီးက သဃၤန္း၀တ္ႀကီးနဲ ့ ကားမွာ၀ပ္ၿပီးလိုက္ရတာ။ သူတုိ႔က ထိုင္ၿပီးလိုက္လာတာ။ ကားေပၚမွာ ထိုင္လိုက္လာတာက စစ္သားေတြ၊ ဘုန္းဘုန္းတို႔ သိကၡာေတာင္မခ်ရေသးပဲ အဲလိုဆက္ဆံတာကေတာ့ အန္မတန္ဘာသာေရးမွာ ႐ိုင္းစိုင္းမႈရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ စစ္ကားေပၚမွာ ၀ပ္ေနရ တယ္။ လက္ထိပ္ႀကီးနဲ႔ ေသြးေတြေတာင္ထြက္တယ္။ တင္းလြန္းလို႔။ သံလက္ထိပ္နဲ႔ ဦးဇင္းႏွစ္ပါး ေအာက္မွာ ၀ပ္ထားခိုင္းတာ။ သိကၡာလည္း မခ်ရေသးဘူး။ သဃၤန္းလည္း မခြၽတ္ရေသးဘူး။ ျမင္တာက ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လုပ္လို႔မွမရပဲ။ သာသနာမွာမ ဟုတ္ဘူးလား။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေခၚရမယ္။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေခၚၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ သိကၡာခ်ခုိင္းရမယ္။ လူ႐ိုင္းသေဘာ မ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔လုပ္တာက။
ေထာင္ထဲမွာ သူေတာ္ေကာင္းေတြလည္းရွိတယ္။ ဆရာေတာ္ေခၚတာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ ရွိခိုးတယ္။ တခ်ိဳ႕ရဲေတြက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံတယ္။ သူတို႔ သေဘာတရားေတြကိုလည္း အကုန္လံုးနားလည္တယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔က အကုန္လံုးကိုမေျပာပါဘူး။ ယုတ္မာတဲ့သူရွိ သလို သူေတာ္ေကာင္းေတြလည္းရွိတယ္။ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြလည္း ဆရာေတာ္ေခၚတယ္။ သဃၤန္းမရွိေပမယ့္။ သံုးပြင့္နဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြလည္း ဆရာေတာ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီး အဲလိုေခၚတယ္။ ဒါသူတို႔ရဲ႕ ဟုိဥစၥာေပါ့။ ဘာသာေရးအေပၚမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘုန္းႀကီး မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး အဲလိုလုပ္တာ။
သူတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ၾကည့္ၾကည့္ ဥပေဒအတိုင္းသာ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယကတပါးကို အမႈလုပ္မယ္။ စစ္ေဆးမယ္ ဆို တုိင္းသံဃာ့နာယကကတဆင့္သာ လုပ္ရမယ္။ အခုက သူတို႔က ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔လုပ္ၿပီးမွ တိုင္းသံဃနာယက ေတြကို ေခၚၿပီးေတာ့ တဖက္သတ္ ဒီဘုန္းႀကီး ဘာျဖစ္တယ္။ ညာျဖစ္တယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ၿပီးေတာ့ အထက္ကို တင္ျပတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔က ဒီ ေလာက္ႀကီး အျပစ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ၀ိဘဇၹ ၀ိဉာဏ ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဟုတ္လား။ ဥပေဒ အတိုင္းလုပ္သင့္တယ္။ အခုက ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ဒီလုိလုပ္တယ္လို႔ ဘုန္းဘုန္းတို႔ ယူဆတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ေခၚလို႔ရတယ္။ အဲလိုမဟုတ္ပဲ အခုလိုလာေခၚတာက ေခြး႐ူးနဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ လူေကာင္းေတြကို မေစာ္ကားဘူး။ ေခြး႐ူးေတြက ကိုယ့္ကိုေကြၽေမြးထားတဲ့သခင္လည္း မသိေတာ့ဘူး။ ကိုက္မွာပဲ။ အျပစ္ရွိလား မရွိလား မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ ကိုရင္ေတြ႕ရင္ ကိုရင္႐ိုက္၊ ရွိတဲ့ပစၥည္းကိုယူ။ အဲဒီပစၥည္းေတြကလည္း တရား႐ံုးဆံုး ျဖတ္တဲ့အခါ မီး႐ိႈ႕တဲ့အထဲကို ထည့္လိုက္တယ္။ ပစၥည္းေကာင္းေတြကို၊ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးတယ္ဆိုၿပီး ထည့္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားအ၀တ္ အစားေတြပဲ၊ ေက်ာင္းသားေသတၱာေတြကို၊ ေက်ာင္းဆိုတာက ေတာထဲမွာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွမဟုတ္ပဲ။ ေတာရေဆာက္တည္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွ မဟုတ္ပဲ။ ၿမိဳ႕မွာေနတာဆိုေတာ့ ဒီဘုရားေတာင္မွ စရိယ သံုးပါးက်င့္ခဲ့တာပဲ။
အထဲမွာေနရေတာ့လည္း တခ်ဳိ႕ေထာင္ပိုင္ေတြက ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို ဘုန္းႀကီးအေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ ဒီဘုန္းႀကီးေတြဟာပရိတ္ရြတ္ တာပဲ။ ရာဇ၀တ္မႈမွမဟုတ္တာဆိုၿပီး ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က အဲလို မဟုတ္တာလည္းရွိတယ္။
အင္းစိန္မွာ ၁၃ လေနခဲ့ရတယ္။ အမႈကၿပီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆံုးျဖတ္တာက အၾကာႀကီးေနမွဆံုးျဖတ္တာ။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာမွာ ဖမ္းတာ ကို ၂၀၀၈ ဆယ္လပိုင္းမွဆံုးျဖတ္တာ။ အမိန္႔ခ်တဲ့တရားသူႀကီးက ခ်ဳပ္ရက္ခံစားခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာကို မေရးလိုက္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ လြတ္ တဲ့အခါ ေနာက္က်ေနတာ။ ေမးၾကည့္ေတာ့ တခ်ဳိ႕တရားသူႀကီးေတြက ခ်ဳပ္ရက္ခံစားခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာေရးတယ္။ တခ်ဳိ႕က မေရးဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေနတဲ့ရက္ေတြ အလကားျဖစ္သြားတာေပါ့။
ပုဒ္မက ၅၀၅ (ခ) နဲ႔ ဘုန္းႀကီးတိုင္းကို တပ္တာပဲ။ သာသနာ ညိႇဳးႏြမ္းမႈ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းကသိမ္းလာတဲ့ တုတ္ေတြ ဓါးေတြေပါ့၊ ဟင္းလွီးဓါးေတြပါ။ ထင္းခုတ္ဓါးမေတြ။ ဘုန္းဘုန္းလမ္းေလွ်ာက္တဲ့တုတ္ေတြကိုလည္း ပုဒ္မတပ္တယ္။ ေနာက္ အဖြဲ႕အစည္း တရားမ၀င္ အသင္းအဖြဲ႕ဆိုၿပီး ေထာင္ခ်တယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာတရားထိုင္ လမ္းေလွ်ာက္၊ စာဖတ္ေပါ့။ ဒါကေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္လုပ္ ရတာေပါ့။
ဘုန္းဘုန္းတို႔ကေတာ့ ေထာင္ထဲေရာက္ဖူးသူဆိုေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္။ အကုန္လံုး လြတ္ေစခ်င္တယ္။ အခု ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ဂြတ္ ဂါးဗားမင့္၊ ကလင္း ဂါးဗားမင့္ ျဖစ္ရမယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီစကားကို တအားယံုၾကည္တယ္။ အားလည္း အားကိုးတယ္။ အခုေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတို႔က အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအားလံုးကို လႊတ္မေပးဘူးဆိုေတာ့ Dumb Government လိုျဖစ္ေနတယ္။ ဉာဏ္ထိုင္းေနတဲ့ အစိုးရလိုျဖစ္ေနတာ။ အခု ၂ သုတ္ရွိၿပီး အမ်ားႀကီးက်န္ေနေသးတယ္။
အခု ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း ဖမ္းထားတဲ့သူေတြ ဗိုလ္မွဴးႀကီးစန္းပြင့္တို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ သားမက္ကိုတင္ထြတ္တို႔ တူေတြ ဗိုလ္ႀကီး ေတြအမ်ားႀကီးပဲ သရက္ေထာင္မွာ၊ သူတို႔ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိရင္ လႊတ္ေပးရမွာပဲ။ သူတို႔လည္း မိသားစုနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်င္မွာပဲ။ မ ဟုတ္ဘူးလား။ ဘုန္းဘုန္းတို႔က အားလံုး ေထာင္ခါပစ္လိုက္ေစခ်င္တယ္။ ဒါမွပဲ အသစ္တက္လာတဲ့ အစိုးရဆိုတာ၊ ေနာက္မွ အျပစ္ရွိရင္ ဖမ္းေပါ့။
ဒီမိုကေရစီအစိုးရျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ လႊတ္ေပးေစခ်င္တယ္။ လႊတ္ေပးမွလည္း ႏိုင္ငံတကာက သူတို႔အေပၚအေကာင္းျမင္မွာ။ အခု ဘုန္း ဘုန္းက လြတ္ဖို႔ ၁၆ ရက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ၂၈ ရက္ေန႔ လြတ္မွာ။ ေအာက္တိုဘာ ၂၈ လြတ္ဖို႔ စာကပ္ထားၿပီ။ လြတ္ခါနီး ျဖစ္တာေပါ့။ တခ်ဳိ႕လည္း ပါပါတယ္။ အႏွစ္ ၂၀ က်တာ အခု ၁၀ ႏွစ္နဲ႔ လြတ္လာတယ္ဆိုတာမ်ဳိး။ အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေပါ့။ ဒီတသုတ္မွ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ သူတို႔ ပါေလာက္တယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလြတ္ေတာ့ သူတို႔မပါဘူး။ သရက္ေထာင္မွာေတာ့ တေန႔ကို ေန႔ခင္း ၂ နာရီပဲ ပိတ္တယ္။ က်န္တဲ့ ေန႔ခင္းအခ်ိန္ေတြ အခန္းျပင္ထြက္ခြင့္ရတယ္။ အင္းစိန္မွာေတာ့ အဲလိုမဟုတ္ဘူး။ သီးသန္႔မွာေနရေတာ့ အဲလို မထြက္ရဘူး။ အထဲက အက်ဥ္းသားေတြကလည္း ဘုန္းဘုန္းကို အကုန္လံုးဘုန္းႀကီးပဲ။ လွဴလည္း လွဴၾကတယ္။ ရွိလည္းခိုးတယ္။ ေထာက္ လွမ္းေရးအဖြဲ႕ေတြလည္း လွဴတယ္။ ကိုတင္ထြဋ္တို႔ကအစ၊ သူတို႔ ဆြမ္းေတြဘာေတြကအစ၊ သူတို႔ စေနေန႔ဆို သက္သတ္လြတ္စားရင္ ဘုန္းဘုန္းကို သက္သတ္လြတ္လာလွဴတယ္။ ဘုန္းဘုန္းလဲ ဘုန္းေပးတယ္။ သူတို႔ကလည္း အရင္တုန္းကေထာက္လွမ္းေရးဆိုေတာ့ အာ ဏာတအားႀကီးတာကိုးေနာ၊ အာဏာရွိခဲ့ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြကိုဖမ္းခဲ့တာ ခ်ဳပ္ခဲ့တာလည္းရွိတယ္။ သူတို႔ကိုေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အညႇဳိး ထားသူလည္း ထားၾကတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ေတာ့ မထားပါဘူး။ ၀ဋ္လည္တယ္လို႔ပဲ ယူဆတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔လည္း လက္ေတြ႕ပဲ ဖမ္း ထားခဲ့တာ။ ဘာမွ အျပစ္မရွိပဲ အတင္းဆဲြခြၽတ္။ ေထာင္ခ်တာ။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကေတာ့ အာဃာတ မထားပါဘူး။ ျပဳသူအသစ္ ခံသူအ ေဟာင္းတဲ့။
ဘုရားတရားလုပ္ၾကတာေတာ့ ေတြ႕တာအမ်ားႀကီးပဲ။ သံေ၀ဂရတယ္ဆိုတာေတာ့ ဘုရားက်မ္းဂန္ေပၚမူတည္တာပဲ။ သူတို႔လည္း ဘုန္းႀကီး ေတြဖမ္းခဲ့တာ တာ၀န္အရလုပ္ခဲ့ရတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဒီလိုပဲ ေျပာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိတယ္။ တာ၀န္အရေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ရဟန္းေတြက လူသတ္တာလည္း မဟုတ္။ ခိုးတာလည္း မဟုတ္။ ပရိတ္ရြတ္တာေလာက္ပဲ။
ဘုရားသက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ကတည္းက လိစၦ၀ီမင္းသားေတြကို တရားလည္းမေဟာေတာ့ဘူး။ သူတို႔လွဴတာလည္း မစားေတာ့ဘူး။ ဘု ရားက ပါရမီရွင္ပဲ။ ဘုရားကို ျပစ္မွားလို႔ရွိရင္ ဒိ႒ဓမၼအက်ဳိးေပးတာေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ ပါရမီမျပည့္ေသးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ျပစ္မွားတာက ေတာ့ လက္ငင္း အက်ဳိးမေပးေတာင္ တေန႔ေတာ့ေပးမွာပဲ။ ေပးမွာလို႔ ဘုန္းႀကီးလည္းယူဆတယ္။ ဒီသံဃာေတြကို မတရားလုပ္ထားတာေတြ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းမရွိပဲ လုပ္ထားတာေတြ၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ရွိပါတယ္။ အာဏာရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ထဲမွာ ဘုရားတရားကို မေစာ္ကားရဲဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းတရားဆိုတာက မိမိေၾကာင့္ မည္သူမွ် မတရားသျဖင့္ မနစ္နာေစရ ဆိုတဲ့အေျခခံမူေတာ့ ရွိရမွာေပါ့။ ၀န္ ထမ္းေပမယ့္လည္း ဒီမူေတာ့ ရွိရမွာေပါ့။ အဲလိုမရွိဘူးဆိုရင္ တိုင္းျပည္က မင္းက်င့္တရားနဲ႔ မညီဘူးလို႔ဆိုရမွာေပါ့။ အက်ဥ္းေထာင္မွာ က်န္ ေနေသးတဲ့သံဃာေတြကုိလည္း သမတႀကီးဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အျမန္လြတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ရင္းျမစ္
ဦးေကာ၀ိဒႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး (မိုးမခ အေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္။ ေအာက္တိုုဘာ ၃၀၊၂၀၁၁)
0 comments:
Post a Comment