Kuala Lumpur Time
လူတစ္ ရပ္ေက်ာ္ျမင့္ေသာ ဆုိင္းဘုတ္ႀကီးတြင္ စည္းကမ္းခ်က္ ၁၅ ခ်က္ကို တ႐ုတ္-ျမန္မာႏွစ္ ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားသည္။ စည္းကမ္းခ်က္၊ နံပါတ္၁၂ တြင္ “အရပ္သားႏွင့္ ခ်စ္ေရး ႀကိဳက္ေရးျပဳျခင္း၊ အတူေနထုိင္ျခင္း၊ လက္ထပ္ျခင္းမျပဳရ”ဟူေသာသတ္မွတ္ခ်က္ပါ၀င္သည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္၊
ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျမေဒးကၽြန္း၌ အေျခစုိက္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေသာေက်ာက္ျဖဴေရနက္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ေရ နံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လုိင္း စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွ တ႐ုတ္၀န္ထမ္းမ်ား လုိက္နာရန္ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္ျဖစ္သည္။
အထူးစီးပြားေရးဇုန္မ်ား၊ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပည္တြင္းသို႔ ၀င္ ေရာက္လာေတာ့မည္ အခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားမ်ားလည္း အလုံးအရင္းျဖင့္ေရာက္ ရွိလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းသစ္မ်ား ပြင့္ လန္းလာမည္ျဖစ္သလို လူမႈေရးဆုိင္ရာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈမ်ားလည္း ႀကံဳေတြ႕လာေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းသေဘာအရေသာ္လည္း ေကာင္း၊ လူမႈေရးအရေသာ္ လည္းေကာင္း ထိေတြ႕ဆက္ဆံရာမွ ခ်စ္ႀကိဳက္ျခင္း၊ အတူေနထုိင္ျခင္း၊ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိသြားပါက ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ကာကြယ္ပိုင္ခြင့္၊ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေလ့လာသိရွိထားသင့္ေၾကာင္း ဥပေဒ ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က ဆုိသည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္ “ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈအက္ဥပေဒအရ” ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္မည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အခြင့္အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို သတ္ မွတ္ျပ႒ာန္းေပးထားသည္။
ထို ဥပေဒေနာက္ပိုင္း ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥပေဒထပ္မံ ျပ႒ာန္းျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္းျပဳလုပ္ျခင္း မရွိေပ။ ထုိဥပေဒတြင္ “တရား ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာရွိေသာ ဘာ သာေရးဓေလ့ထုံးစံ တစ္ခုခုကျဖစ္ေစ၊ ထုိသို႔ေသာ ဘာသာေရး ဓေလ့ထုံးစံကို အက်ဳိးသက္ ေရာက္ေစသည့္ တရားဥပေဒတစ္ ခုခုကျဖစ္ေစ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္သည့္ ေယာက်္ားတစ္ဦးအား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမတစ္ဦးႏွင့္ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းဖက္ေနျခင္းကို ခြင့္မျပဳသည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုေယာက်္ားက ထိုမိန္းမကို ကြာရွင္းလုိလွ်င္ ကြာ ရွင္းႏုိင္သည္။
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ထို ေယာက်္ားက ထိုမိန္းမကို ကြာရွင္းလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ စြန္႔ခြာ လွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ရာ ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေရာက္ သည္ျဖစ္ေစ၊ ရက္စက္သည့္ အျပဳ အမူအားျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ျပဳလွ်င္ အဆိုပါ ဓေလ့ထုံးစံက သို႔ တည္းမဟုတ္ တရားဥပေဒက မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ (က)ထို ေယာက်္ားသည္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းမ်ားမွ မိမိရထုိက္ေသာ အစု
ကုိ စြန္႔လႊတ္ရမည္အျပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမအား ေလ်ာ္ေၾကးေပးရ
မည္။
(ခ)ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမသည္ သားသမီးအားလုံး ထိန္း သိမ္းခြင့္ကို ရရွိရမည္။ (ဂ)ထို႔ျပင္ ထိုသူသည္ အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ သားသမီးမ်ားအတြက္ ကေလးစရိတ္ေပးရမည္”ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီေန႔ျဖစ္ ေနတာက ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ဗုဒၶဘာ သာ၀င္ မိန္းမမ်ား ထိမ္းျမားမႈႈ ဥပေဒအရ ႏုိင္ငံျခားသားန႔ဲ လက္ထပ္ရင္ မနစ္နာေအာင္လို႔ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းၿပီးၿပီ။ စီရင္ထုံးေတြလည္း ထြက္ထားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း မွာက်ေတာ့ သက္ဆုိင္ရာလူႀကီးေတြက ဒီဥပေဒထုတ္ျပန္ထားတာရွိရဲ႕သားနဲ႔ ဒီဥပေဒကို မဖ်က္ သိမ္း၊ မပယ္ဖ်က္ဘဲနဲ႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ လက္မထပ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္ထားတယ္။ ဥပေဒအရ လက္ထပ္လို႔ရတယ္။ လက္ထပ္ရင္ ဒါေတြေဆာင္ရြက္ဖို႔ ျပ႒ာန္း ထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၫႊန္ၾကားခ်က္က ဥပေဒကို လႊမ္းမိုးေနတယ္။ ဒါေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ႀကီးကို ဖ်က္သိမ္း
သင့္ပါၿပီ။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူးဆုိၿပီး ဒါႀကီးက ရွိေနတယ္။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြအတြက္ နစ္နာေနတယ္။ လက္ထပ္လို႔ မရတဲ့အတြက္ အလြယ္လုိက္သြားၾကတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို စြန္႔လႊတ္သြားၾကတယ္။ တျခားဘာသာကို ကူးေျပာင္းသြား ၾကတယ္။ ႏုိင္ငံျခား သားနဲ႔ လက္မထပ္
ရဘူးဆိုတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ခိုးေၾကာင္ ခိုး၀ွက္နဲ႔ ျဖစ္သြားၾက တယ္။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အခြင့္အ
လမ္းဆုံး႐ႈံးသလို လူမ်ဳိးေရးပါ နစ္နာေနတယ္” ဟု စာေရးဆရာေရွ႕ေန ဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)က ေျပာ သည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒအရ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ႏုိင္ငံျခားသားႏွင့္ ထိမ္း ျမားလက္ထပ္သည့္ ဥပေဒျပ႒ာန္းထားေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တရား႐ုံးခ်ဳပ္၏ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁ ရက္ ေန႔စဲြပါ ၫႊန္ၾကား ခ်က္အမွတ္ ၂/၉၈ ႏွင့္ ျပည္ ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ုံး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၂ ရက္ ေန႔စဲြပါ စီမံခန္႔ခဲြေရးဆုိင္ရာ ၫႊန္ၾကားလႊာအမွတ္ ၁/၉၈ တို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မည္သည့္ႏုိင္ငံျခားသား ႏွင့္ မွ် ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးျခင္း မျပဳလုပ္ရန္ ဥပေဒအရာရွိ အဆင့္ဆင့္တို႔ကို ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ထုတ္
ျပန္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
“ဒီၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ဖ်က္သိမ္းသင့္တယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို တည္ေစခ်င္ရင္ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး အသစ္ျပ႒ာန္းပါ။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ မထိခိုက္၊ မနစ္နာ မဆုံး႐ႈံးရေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဥပေဒေတြျပ႒ာန္းသင့္တယ္”ဟု ဦးခင္ေဇာ္က ဆုိ သည္။
ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသည္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ တရား၀င္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ခြင့္ မရွိေသာ ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ အမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးအေနျဖင့္ ရပိုင္ခြင့္၊ ခံစားပိုင္ခြင့္မ်ား ဆုံး႐ႈံးေနမႈမ်ားရွိ ေနသည္။ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမား အတူ ေနထိုင္ၿပီးေနာက္ လူမႈေရးျပႆ နာတစ္စုံတစ္ရာ ေပၚေပါက္၍ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္မွ စြန္႔ခြာရန္ စီစဥ္လာခ်ိန္တြင္ ျမန္မာမိန္း ကေလးမ်ား ထိခိုက္နစ္နာေသာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ရရွိလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ခ်စ္ႀကိဳက္စုံမက္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ထိမ္းျမားလက္ထပ္ရန္ ရည္မွန္းထားေသာ မိန္းကေလးမ်ားအေန ျဖင့္ မိမိအခြင့္အေရး ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားကိုသတိျပဳသင့္ေၾကာင္း ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ေဒၚဒဲြဘူကဆုိသည္။
“သူတုိ႔ႏုိင္ငံသားေတြက ဒီမွာခဏတျဖဳတ္ အလုပ္လာလုပ္တာေလ။ တခ်ဳိ႕လည္းပါသြားတာ ေတြ ရွိတာေပါ့။ အခုလည္း တရား ႐ုံးေတြမွာ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔လက္ ထပ္ဖို႔ ကန္႔သတ္ထားတယ္ေပါ့ ေနာ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႈ ဥပေဒက လည္း ဒီကိစၥေတြကို လႊမ္းမိုးမွာမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔လက္ထပ္ၿပီး ဒုကၡေရာက္သြားၾကတာေတြ ရွိ တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကာကြယ္ဖို႔ လုပ္ထားတာပါ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေနနဲ႔ ေငြေၾကာင့္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ခ်စ္ႀကိဳက္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယူမိရင္လည္း တရား၀င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီလိုတရားမ၀င္ ဘဲနဲ႔ သြားၿပီးပတ္သက္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ အကုန္ဆုံး႐ႈံးမွာပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ အမ်ဳိးသမီးေတြဘက္က သတိထား ေရွာင္ရွားသင့္တယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ဳိးသားမ်ားအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံ ျခားသူႏွင့္ တရား၀င္လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္ ရွိၿပီး သီးျခားဥပေဒႏွင့္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိပါ။လက္ရွိခ်ိန္တြင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အေျခအေနမွာ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားအခ်ဳိ႕သည္ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ားကို ထိမ္းျမားလက္ထပ္၍ ျပည္တြင္းရွိ စီးပြားေရးရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အမည္ ခံလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေစျခင္းမ်ားရွိ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာမိန္းက ေလးမ်ားကို ေငြေၾကးႏွင့္ အျခား ေထာက္ပံ့မႈမ်ားေပးကာ အယုံ သြင္း၍ နာမည္ခံစီးပြားေရးမ်ား လုပ္ကိုင္ေစၿပီး ၎တို႔က ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္လႈပ္ရွားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
အတူ ေနထုိင္ေပါင္းသင္းကာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို နာမည္ခံလုပ္ကိုင္ေစၿပီးေနာက္ ၎တို႔လိုအပ္မႈ မရွိေတာ့ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကို နစ္နာေၾကးေပး၍ စြန္႔ခြာမႈမ်ားကို ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားက ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ ေၾကာင္း လူမႈေရးျပႆနာမ်ားကို တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးေနေသာ ေဒါက္ တာယၾတာေဒ၀ီကဆုိသည္။
“အစ္မဆီကို လာတဲ့တစ္ေယာက္ဆုိရင္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ စကားျပန္အေနနဲ႔လုပ္ရင္း သူ ေဌးနဲ႔ပတ္သက္လုိက္တယ္။ သူ႔ကို FMI မွာ အိမ္ငွားထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကငွားထားတာကို မသိ ဘူး။ ၀ယ္ေပးထားတယ္ထင္ေန တယ္။ စီးပြားေရးလာလုပ္တာျပန္ရင္ အကုန္လုံးေပးထားခဲ့မွာေပါ့။ ေနာက္ျပန္သြားၿပီး မဆက္သြယ္ ေတာ့ဘူး။ ဟိုမွာကလည္း မယားႀကီးရွိေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ က မလာဘဲ သူ႔ညီကေနတစ္ဆင့္ ကြာရွင္း စာခ်ဳပ္ရယ္၊ နစ္နာေၾကး က်ပ္သိန္း ၇၀ ေပးတယ္။ လက္ ထပ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားၿပီး အမည္ခံလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ ထားတာကိုး။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ပစၥည္းေတြနဲ႔ ဘာ မွမဆုိင္ဘူးဆိုတာ လက္မွတ္ထုိး ရင္ သိန္း ၇၀ ေပးမယ္ေပါ့။ သူ ကုိယ္တုိင္မလာဘူးေနာ္။ သူ႔ညီနဲ႔ ေရွ႕ေနကို လႊတ္လုိက္တာ။ အစ္မ ဆီကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ကဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မ လက္မွတ္ထုိးေပးလုိက္ရတယ္တဲ့။ သူျပန္သြားၿပီး ေျခာက္လၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မ ေပးတဲ့အတြက္ အိမ္ငွားကလည္း ဆင္းရေတာ့မယ္။ အိမ္ထပ္ငွားဖို႔လည္း ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ အက်ပ္ ႐ိုက္ေအာင္ လုပ္ထားတာေပါ့။ အခ်ိန္တန္ သူတို႔ျပန္တဲ့အခါထားသြားၾကတာပဲ။ သူတို႔နဲ႔ မပတ္သက္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ဘာမွတာ၀န္မယူေတာ့ဘူး”ဟု ၎ကေျပာသည္။ ထိုသို႔ထားခဲ့ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံရပ္ျခားႏွင့္ သြားလာ ဆက္ဆံရမႈျမင့္တက္လာျခင္းႏွင့္ အတူ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ကူးလူးဆက္ႏႊယ္မႈ ႀကီးထြားလာျခင္းတို႔ သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာမိန္း ကေလးမ်ား၏ အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္မႈကို သက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္။ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္မည့္ မိန္း ကေလးမ်ားအေနျဖင့္ ေခတ္စနစ္ ျဖစ္ေပၚေနမႈ၊ ဥပေဒေၾကာင္း ျဖစ္တည္မႈတို႔ကို သိရွိေနရမည္ျဖစ္ သလို ယင္းမိန္းကေလးမ်ားအ တြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ ဥပေဒေၾကာင္း အရ ကာကြယ္ေပးထားျခင္း၊ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ား၏ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ လူမႈအသုိင္းအ၀ိုင္း၏ ဂ႐ုျပဳေစာင့္ၾကည့္မႈမ်ားလည္း လိုအပ္ေနသည္။
“ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံျခားသားဆိုတဲ့အနက္ အဓိပၸာယ္ကို ဖြင့္ရမယ္။ ၿပီးရင္ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျခင္းကို ျဖစ္ေစတဲ့ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းကို ခဲြျခမ္းစိတ္ ျဖာရပါမယ္။ ႏုိင္ငံျခားသားဆုိရင္ အမ်ားက မ်က္ႏွာျဖဴနဲ႔ ေခါင္းရွည္ကိုပဲ ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသားဆိုတာ ကိုယ့္ျမန္မာႏုိင္ငံသား မဟုတ္သူအားလုံးက ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘယ္လိုႏုိင္ငံျခားသားက ပိုမ်ားၿပီး ထပ္လာဖို႔ရွိတဲ့ သူေတြထဲမွာလည္း ဘယ္လိုႏုိင္ငံ ျခားသားက ပိုမ်ားႏုိင္တယ္ဆိုတာ လူတုိင္းခန္႔မွန္းႏုိင္ပါတယ္။ အိမ္ ေထာင္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တဲ့ အခါမွာ Motive (အေၾကာင္းရင္း) ႏွစ္မ်ဳိးေတာ့ အနည္းဆုံးရွိမွာေပါ့။ တစ္မ်ဳိးက ခ်စ္ခင္စုံမက္လို႔ ဘ၀ခ်င္းေပါင္းစပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္န႔ဲ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးက စီးပြားေရးေၾကာင့္ အားကိုးရွာတဲ့အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေထာက္ပံ့ႏုိင္တဲ့သူကို လက္ထပ္တာရွိႏုိင္ပါတယ္။ အန္တီ့အေနန႔ဲကေတာ့ ျမန္မာအမ်ဳိး သမီးေတြ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ လက္
ထပ္ထိမ္းျမားမယ္ဆုိရင္ ေမတၱာနဲ႔အရင္းခံတာလား၊ တစ္ဘ၀လုံး အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးႏုိင္မလား ဆိုတာကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ပါလို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္” ဟု အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဒၚရွယ္လီနန္းဟြမ္လိတ္ကဆုိသည္။
ေရးသားသူ- ေနလင္းထြန္း
7Day News Journal
ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျမေဒးကၽြန္း၌ အေျခစုိက္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေသာေက်ာက္ျဖဴေရနက္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ေရ နံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လုိင္း စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွ တ႐ုတ္၀န္ထမ္းမ်ား လုိက္နာရန္ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္ျဖစ္သည္။
အထူးစီးပြားေရးဇုန္မ်ား၊ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပည္တြင္းသို႔ ၀င္ ေရာက္လာေတာ့မည္ အခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားမ်ားလည္း အလုံးအရင္းျဖင့္ေရာက္ ရွိလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းသစ္မ်ား ပြင့္ လန္းလာမည္ျဖစ္သလို လူမႈေရးဆုိင္ရာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈမ်ားလည္း ႀကံဳေတြ႕လာေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းသေဘာအရေသာ္လည္း ေကာင္း၊ လူမႈေရးအရေသာ္ လည္းေကာင္း ထိေတြ႕ဆက္ဆံရာမွ ခ်စ္ႀကိဳက္ျခင္း၊ အတူေနထုိင္ျခင္း၊ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိသြားပါက ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ကာကြယ္ပိုင္ခြင့္၊ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေလ့လာသိရွိထားသင့္ေၾကာင္း ဥပေဒ ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က ဆုိသည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္ “ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈအက္ဥပေဒအရ” ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္မည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အခြင့္အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို သတ္ မွတ္ျပ႒ာန္းေပးထားသည္။
ထို ဥပေဒေနာက္ပိုင္း ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥပေဒထပ္မံ ျပ႒ာန္းျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္းျပဳလုပ္ျခင္း မရွိေပ။ ထုိဥပေဒတြင္ “တရား ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာရွိေသာ ဘာ သာေရးဓေလ့ထုံးစံ တစ္ခုခုကျဖစ္ေစ၊ ထုိသို႔ေသာ ဘာသာေရး ဓေလ့ထုံးစံကို အက်ဳိးသက္ ေရာက္ေစသည့္ တရားဥပေဒတစ္ ခုခုကျဖစ္ေစ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္သည့္ ေယာက်္ားတစ္ဦးအား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမတစ္ဦးႏွင့္ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းဖက္ေနျခင္းကို ခြင့္မျပဳသည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုေယာက်္ားက ထိုမိန္းမကို ကြာရွင္းလုိလွ်င္ ကြာ ရွင္းႏုိင္သည္။
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ထို ေယာက်္ားက ထိုမိန္းမကို ကြာရွင္းလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ စြန္႔ခြာ လွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ရာ ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေရာက္ သည္ျဖစ္ေစ၊ ရက္စက္သည့္ အျပဳ အမူအားျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ျပဳလွ်င္ အဆိုပါ ဓေလ့ထုံးစံက သို႔ တည္းမဟုတ္ တရားဥပေဒက မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ (က)ထို ေယာက်္ားသည္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းမ်ားမွ မိမိရထုိက္ေသာ အစု
ကုိ စြန္႔လႊတ္ရမည္အျပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမအား ေလ်ာ္ေၾကးေပးရ
မည္။
(ခ)ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမသည္ သားသမီးအားလုံး ထိန္း သိမ္းခြင့္ကို ရရွိရမည္။ (ဂ)ထို႔ျပင္ ထိုသူသည္ အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ သားသမီးမ်ားအတြက္ ကေလးစရိတ္ေပးရမည္”ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီေန႔ျဖစ္ ေနတာက ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ဗုဒၶဘာ သာ၀င္ မိန္းမမ်ား ထိမ္းျမားမႈႈ ဥပေဒအရ ႏုိင္ငံျခားသားန႔ဲ လက္ထပ္ရင္ မနစ္နာေအာင္လို႔ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းၿပီးၿပီ။ စီရင္ထုံးေတြလည္း ထြက္ထားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း မွာက်ေတာ့ သက္ဆုိင္ရာလူႀကီးေတြက ဒီဥပေဒထုတ္ျပန္ထားတာရွိရဲ႕သားနဲ႔ ဒီဥပေဒကို မဖ်က္ သိမ္း၊ မပယ္ဖ်က္ဘဲနဲ႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ လက္မထပ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္ထားတယ္။ ဥပေဒအရ လက္ထပ္လို႔ရတယ္။ လက္ထပ္ရင္ ဒါေတြေဆာင္ရြက္ဖို႔ ျပ႒ာန္း ထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၫႊန္ၾကားခ်က္က ဥပေဒကို လႊမ္းမိုးေနတယ္။ ဒါေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ႀကီးကို ဖ်က္သိမ္း
သင့္ပါၿပီ။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူးဆုိၿပီး ဒါႀကီးက ရွိေနတယ္။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြအတြက္ နစ္နာေနတယ္။ လက္ထပ္လို႔ မရတဲ့အတြက္ အလြယ္လုိက္သြားၾကတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို စြန္႔လႊတ္သြားၾကတယ္။ တျခားဘာသာကို ကူးေျပာင္းသြား ၾကတယ္။ ႏုိင္ငံျခား သားနဲ႔ လက္မထပ္
ရဘူးဆိုတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ခိုးေၾကာင္ ခိုး၀ွက္နဲ႔ ျဖစ္သြားၾက တယ္။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အခြင့္အ
လမ္းဆုံး႐ႈံးသလို လူမ်ဳိးေရးပါ နစ္နာေနတယ္” ဟု စာေရးဆရာေရွ႕ေန ဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)က ေျပာ သည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒအရ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ႏုိင္ငံျခားသားႏွင့္ ထိမ္း ျမားလက္ထပ္သည့္ ဥပေဒျပ႒ာန္းထားေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တရား႐ုံးခ်ဳပ္၏ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁ ရက္ ေန႔စဲြပါ ၫႊန္ၾကား ခ်က္အမွတ္ ၂/၉၈ ႏွင့္ ျပည္ ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ုံး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၂ ရက္ ေန႔စဲြပါ စီမံခန္႔ခဲြေရးဆုိင္ရာ ၫႊန္ၾကားလႊာအမွတ္ ၁/၉၈ တို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မည္သည့္ႏုိင္ငံျခားသား ႏွင့္ မွ် ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးျခင္း မျပဳလုပ္ရန္ ဥပေဒအရာရွိ အဆင့္ဆင့္တို႔ကို ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ထုတ္
ျပန္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
“ဒီၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ဖ်က္သိမ္းသင့္တယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို တည္ေစခ်င္ရင္ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး အသစ္ျပ႒ာန္းပါ။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ မထိခိုက္၊ မနစ္နာ မဆုံး႐ႈံးရေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဥပေဒေတြျပ႒ာန္းသင့္တယ္”ဟု ဦးခင္ေဇာ္က ဆုိ သည္။
ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသည္ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ တရား၀င္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ခြင့္ မရွိေသာ ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ အမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးအေနျဖင့္ ရပိုင္ခြင့္၊ ခံစားပိုင္ခြင့္မ်ား ဆုံး႐ႈံးေနမႈမ်ားရွိ ေနသည္။ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမား အတူ ေနထိုင္ၿပီးေနာက္ လူမႈေရးျပႆ နာတစ္စုံတစ္ရာ ေပၚေပါက္၍ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္မွ စြန္႔ခြာရန္ စီစဥ္လာခ်ိန္တြင္ ျမန္မာမိန္း ကေလးမ်ား ထိခိုက္နစ္နာေသာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ရရွိလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ခ်စ္ႀကိဳက္စုံမက္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ထိမ္းျမားလက္ထပ္ရန္ ရည္မွန္းထားေသာ မိန္းကေလးမ်ားအေန ျဖင့္ မိမိအခြင့္အေရး ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားကိုသတိျပဳသင့္ေၾကာင္း ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ေဒၚဒဲြဘူကဆုိသည္။
“သူတုိ႔ႏုိင္ငံသားေတြက ဒီမွာခဏတျဖဳတ္ အလုပ္လာလုပ္တာေလ။ တခ်ဳိ႕လည္းပါသြားတာ ေတြ ရွိတာေပါ့။ အခုလည္း တရား ႐ုံးေတြမွာ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔လက္ ထပ္ဖို႔ ကန္႔သတ္ထားတယ္ေပါ့ ေနာ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႈ ဥပေဒက လည္း ဒီကိစၥေတြကို လႊမ္းမိုးမွာမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔လက္ထပ္ၿပီး ဒုကၡေရာက္သြားၾကတာေတြ ရွိ တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကာကြယ္ဖို႔ လုပ္ထားတာပါ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေနနဲ႔ ေငြေၾကာင့္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ခ်စ္ႀကိဳက္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယူမိရင္လည္း တရား၀င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီလိုတရားမ၀င္ ဘဲနဲ႔ သြားၿပီးပတ္သက္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ အကုန္ဆုံး႐ႈံးမွာပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ အမ်ဳိးသမီးေတြဘက္က သတိထား ေရွာင္ရွားသင့္တယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ဳိးသားမ်ားအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံ ျခားသူႏွင့္ တရား၀င္လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္ ရွိၿပီး သီးျခားဥပေဒႏွင့္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိပါ။လက္ရွိခ်ိန္တြင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အေျခအေနမွာ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားအခ်ဳိ႕သည္ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ားကို ထိမ္းျမားလက္ထပ္၍ ျပည္တြင္းရွိ စီးပြားေရးရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အမည္ ခံလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေစျခင္းမ်ားရွိ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာမိန္းက ေလးမ်ားကို ေငြေၾကးႏွင့္ အျခား ေထာက္ပံ့မႈမ်ားေပးကာ အယုံ သြင္း၍ နာမည္ခံစီးပြားေရးမ်ား လုပ္ကိုင္ေစၿပီး ၎တို႔က ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္လႈပ္ရွားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
အတူ ေနထုိင္ေပါင္းသင္းကာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို နာမည္ခံလုပ္ကိုင္ေစၿပီးေနာက္ ၎တို႔လိုအပ္မႈ မရွိေတာ့ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကို နစ္နာေၾကးေပး၍ စြန္႔ခြာမႈမ်ားကို ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားက ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ ေၾကာင္း လူမႈေရးျပႆနာမ်ားကို တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးေနေသာ ေဒါက္ တာယၾတာေဒ၀ီကဆုိသည္။
“အစ္မဆီကို လာတဲ့တစ္ေယာက္ဆုိရင္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ စကားျပန္အေနနဲ႔လုပ္ရင္း သူ ေဌးနဲ႔ပတ္သက္လုိက္တယ္။ သူ႔ကို FMI မွာ အိမ္ငွားထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကငွားထားတာကို မသိ ဘူး။ ၀ယ္ေပးထားတယ္ထင္ေန တယ္။ စီးပြားေရးလာလုပ္တာျပန္ရင္ အကုန္လုံးေပးထားခဲ့မွာေပါ့။ ေနာက္ျပန္သြားၿပီး မဆက္သြယ္ ေတာ့ဘူး။ ဟိုမွာကလည္း မယားႀကီးရွိေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ က မလာဘဲ သူ႔ညီကေနတစ္ဆင့္ ကြာရွင္း စာခ်ဳပ္ရယ္၊ နစ္နာေၾကး က်ပ္သိန္း ၇၀ ေပးတယ္။ လက္ ထပ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားၿပီး အမည္ခံလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ ထားတာကိုး။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ပစၥည္းေတြနဲ႔ ဘာ မွမဆုိင္ဘူးဆိုတာ လက္မွတ္ထုိး ရင္ သိန္း ၇၀ ေပးမယ္ေပါ့။ သူ ကုိယ္တုိင္မလာဘူးေနာ္။ သူ႔ညီနဲ႔ ေရွ႕ေနကို လႊတ္လုိက္တာ။ အစ္မ ဆီကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ကဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မ လက္မွတ္ထုိးေပးလုိက္ရတယ္တဲ့။ သူျပန္သြားၿပီး ေျခာက္လၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မ ေပးတဲ့အတြက္ အိမ္ငွားကလည္း ဆင္းရေတာ့မယ္။ အိမ္ထပ္ငွားဖို႔လည္း ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ အက်ပ္ ႐ိုက္ေအာင္ လုပ္ထားတာေပါ့။ အခ်ိန္တန္ သူတို႔ျပန္တဲ့အခါထားသြားၾကတာပဲ။ သူတို႔နဲ႔ မပတ္သက္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ဘာမွတာ၀န္မယူေတာ့ဘူး”ဟု ၎ကေျပာသည္။ ထိုသို႔ထားခဲ့ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံရပ္ျခားႏွင့္ သြားလာ ဆက္ဆံရမႈျမင့္တက္လာျခင္းႏွင့္ အတူ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ကူးလူးဆက္ႏႊယ္မႈ ႀကီးထြားလာျခင္းတို႔ သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာမိန္း ကေလးမ်ား၏ အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္မႈကို သက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္။ ႏုိင္ငံျခားသား၊ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ လက္ထပ္မည့္ မိန္း ကေလးမ်ားအေနျဖင့္ ေခတ္စနစ္ ျဖစ္ေပၚေနမႈ၊ ဥပေဒေၾကာင္း ျဖစ္တည္မႈတို႔ကို သိရွိေနရမည္ျဖစ္ သလို ယင္းမိန္းကေလးမ်ားအ တြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ ဥပေဒေၾကာင္း အရ ကာကြယ္ေပးထားျခင္း၊ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ား၏ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ လူမႈအသုိင္းအ၀ိုင္း၏ ဂ႐ုျပဳေစာင့္ၾကည့္မႈမ်ားလည္း လိုအပ္ေနသည္။
“ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံျခားသားဆိုတဲ့အနက္ အဓိပၸာယ္ကို ဖြင့္ရမယ္။ ၿပီးရင္ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျခင္းကို ျဖစ္ေစတဲ့ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းကို ခဲြျခမ္းစိတ္ ျဖာရပါမယ္။ ႏုိင္ငံျခားသားဆုိရင္ အမ်ားက မ်က္ႏွာျဖဴနဲ႔ ေခါင္းရွည္ကိုပဲ ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသားဆိုတာ ကိုယ့္ျမန္မာႏုိင္ငံသား မဟုတ္သူအားလုံးက ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘယ္လိုႏုိင္ငံျခားသားက ပိုမ်ားၿပီး ထပ္လာဖို႔ရွိတဲ့ သူေတြထဲမွာလည္း ဘယ္လိုႏုိင္ငံ ျခားသားက ပိုမ်ားႏုိင္တယ္ဆိုတာ လူတုိင္းခန္႔မွန္းႏုိင္ပါတယ္။ အိမ္ ေထာင္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တဲ့ အခါမွာ Motive (အေၾကာင္းရင္း) ႏွစ္မ်ဳိးေတာ့ အနည္းဆုံးရွိမွာေပါ့။ တစ္မ်ဳိးက ခ်စ္ခင္စုံမက္လို႔ ဘ၀ခ်င္းေပါင္းစပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္န႔ဲ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးက စီးပြားေရးေၾကာင့္ အားကိုးရွာတဲ့အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေထာက္ပံ့ႏုိင္တဲ့သူကို လက္ထပ္တာရွိႏုိင္ပါတယ္။ အန္တီ့အေနန႔ဲကေတာ့ ျမန္မာအမ်ဳိး သမီးေတြ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ လက္
ထပ္ထိမ္းျမားမယ္ဆုိရင္ ေမတၱာနဲ႔အရင္းခံတာလား၊ တစ္ဘ၀လုံး အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးႏုိင္မလား ဆိုတာကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ပါလို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္” ဟု အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဒၚရွယ္လီနန္းဟြမ္လိတ္ကဆုိသည္။
ေရးသားသူ- ေနလင္းထြန္း
7Day News Journal
0 comments:
Post a Comment