( လူသေဘာတရားႏွင့္ စကားပံုမ်ား )

လူျဖစ္ကာမွ်ႏွင့္ ျမတ္နိုးစရာမဟုတ္ေသး၊ လူေကာင္းျဖစ္ရျခင္းသည္သာလွ်င္
ျမတ္နိုးစရာအစစ္ျဖစ္သည္။ (ဆိုကေရးတီးစ္)

လူတစ္ဦး၏ ပထမဆံုးဂုဏ္ပုဒ္မွာ မိမိ၏ ႏႈတ္ကို ေစာင့္စည္းမႈျဖစ္သည္။ (ကာတို)

ေန႔စဥ္ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ ကိစၥတို႔ကို သိျခင္းသည္ လူ၏ အဓိကညာဏ္ပညာ ျဖစ္၏။ (မီလ္တန္)

ေကာင္းေသာဂုဏ္အခ်င္းအရာ မရွိပါက လူ၏ေမြးဖြားရာဇာတိ မည္မွ်ေကာင္းေစ
ကာမူ အခ်ညး္ႏွီးသာတည္း။ (ေမာ္လီေဟး)

မွ်တမႈသည္ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံရာ၌ တိက်မွန္ကန္ေသာ တရားသူၾကီးျဖစ္ေလ
သည္။ (ဘာခ္)

ပိုးေကာင္သည္ အ၀တ္ကိုကိုက္၍ ဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔၊ မနာလို၀န္တိုမႈမည္သည္ လူတစ္ဦးကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေပသည္။ (အရစ္ဆိုတပ္)

လူတစ္ေယက္၏ ႏႈတ္မွထြက္ေသာ စကားတို႔၌ အျပစ္ ေလးမ်ိဳး ႐ွိသည္။
မမွန္ကန္ျခင္း၊ ပံုျပင္ဆန္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းရုန္႔ရင္းျခင္း ႏွင့္ အက်ိဳးမဲ့ျခင္းတို႔ျဖစ္
သည္။ (ဖရန္ကလင္း)

ဒုကၡေရာက္ေနသူကုိ သနားျခင္းသည္ လူပီသသည္။ ထိုဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ ကူညီေပးသူသည္ လူအပီသဆံုးျဖစ္သည္။ (အဲလ္ဖရက္မန္း)

အက်ိဳးမဲ့ေသာ လူ႔ဘ၀ဟူသည္ ကမၻေပၚတြင္ ရွင္လွ်က္ႏွင့္ ေသေနေသာ ဘ၀
မ်ိဳးကိုိဆိုလိုသည္။ (ဂါေထး)

လူ႔ဘ၀ဟူသည္ တိုေတာင္းလွ၏။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အနည္းငယ္၊ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္း အနည္းငယ္ကို ျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ အိပ္ခ်ိန္သို႔ေရာက္ေလသည္။
(လီယြန္ဒီမြန္တီနက္တင္း)

လူတစ္ေယက္သည္ ပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း မ႐ွိေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး လူ
တစ္လံုး သူတစ္လံုး ျဖစ္သည္ဟုမဆိုႏိုင္ေသးေပ။ (အိပ္ခ်မန္း)

သာမာန္လူမ်ားထက္ထူးကဲေသာ ပညာ႐ွိ သူေတာ္စဥ္တုိ႔၌ပင္ ဦးေႏွာက္၏တစ္
ေထာင့္တစ္ေနရာ၌ ႐ူးမိုက္တတ္ေသာသေဘာ ကိန္းေအာင္းေနတတ္သည္။
(အရစၥေတာ္တယ္)

စကားလံုးမ်ား၏ သတၱိကို မသိေသာသူသည္ လူတို႔၏ အေၾကာင္းကိုလည္း
မသိေပ။ (ကြန္ျဖဴး႐ွပ္)

ေလ့လာမွတ္သားျခင္း မျပဳေသာ လူတစ္ေယာက္၏ မ်က္လံုးသည္ မည္သို႔မွ အက်ိဳးမ႐ွိေပ။ (ပက္စန္တြဒ္)
                                                                                                                     

အလင္းေရာင္စဥ္မွကူးယူတင္ျပသည္