“--- ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ရာဇဝင္ေတြလည္းရုိင္းခဲ့ရၿပီ အဖိုးေရ --- ”

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း (၁၈၇၆- ၁၉၆၄) ရဲ႕ ေမြးရပ္ဇာတိ၊ ဝါးလည္ေက်းရြာမွာ “ဆရာလြန္းစာၾကည့္တုိက္” ေဆာက္ လုပ္ရန္ အလွဴေငြနဲ႔ စာအုပ္စာေစာင္မ်ားလွဴဒါန္းတဲ့သတင္း  ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၆ ဧၿပီ ၂၀၁၂) မွာ ဖတ္ရတယ္။

စာၾကည့္တုိက္ေဆာက္တယ္ဆုိတာ တကယ့္လူသာဓု၊ နတ္သာဓုေခၚရမယ့္ကိစၥ၊ ႀကိဳဆုိရမယ့္ကိစၥေကာင္းပါ။

သတင္းစာက သတင္းေခါင္းစဥ္တပ္ထားရာမွာေတာ့ “သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းစာၾကည္တုိက္ ေဆာက္လုပ္ရန္ အလွဴေငြႏွင့္ စာအုပ္စာေစာင္မ်ားလွဴဒါန္း” လို႔ေရးထားပါတယ္။ သတင္းအျပည့္အစံုကိုဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သတင္းေခါင္းစဥ္တတ္ထားသလို စာၾကည့္တုိက္နာမည္က သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း အမည္နဲ႔မဟုတ္ဘူး။ “ဆရာလြန္း” အမည္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဆရာလြန္းဟာ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းမဟုတ္ဘူးလား။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဟာလည္း ဆရာလြန္းဘဲမဟုတ္ဘူးလားလုိ႔ အေငၚတူးၿပီးေမးခ်င္ေမးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုေမးတာကိုယ္၌က ေမးတဲ့သူ႔ရဲ႕စိတ္ေနသေဘာထားေပၚပါတယ္။

“ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း”  စာၾကည့္တုိက္လို႔ မသံုးဘဲ “ဆရာလြန္း” စာၾကည့္တုိက္လို႔ ဒီလို ေတာ္စြေလ်ာ္စြသံုးတာကို လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္စစ္တစ္ပုိင္းအစိုးရအေနနဲ႔ တည့္မတ္ေပးသင့္ပါလ်က္ အခုေတာ့ အလိုတူအလိုပါလုပ္ေနပါတယ္။ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳေနပါ တယ္။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း စာၾကည့္တုိက္လို႔ မသံုးဘဲ ဆရာလြန္း စာၾကည့္တုိက္လို႔သံုးတာဟာ၊ ဒီလိုသံုးစြဲေနတာကို အလုိတူအလိုပါလုပ္ၿပီး မသိက်ိဳးကၽြံျပဳေနတဲ့ သေဘာထားဟာ  ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔မွာ (ဖဆပလ) အစုိးရက ဆရာႀကီးကို “အလကၤာေက်ာ္စြာဘြဲ႔”ေပးတဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ထပ္တူဆင္တူျဖစ္ပါတယ္။

သမုိင္းနဲ႔အစဥ္အလာကို ဖံုးကြယ္တဲ့၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္တဲ့သေဘာထားနဲ႔ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနဖုိ႔မသင့္ပါ။

ေရႊစင္၊ ေရႊဖလားကို စိန္နားကြပ္သင့္ပါလ်က္နဲ႔ ေတာ္စြေလ်ာ္စြလုပ္တဲ့သေဘာထားမ်ိဳး၊ အေလးမထား ေစာ္ကားတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီဆုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးဆရာႀကီး အခုလိုေျပာတယ္လုိ႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။

“ေမာင္ႏု (ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု) က ငါ့ကို ႏွဲမႈတ္တဲ့ လူေတြကိုေပးတဲ့ ဆုေပးတယ္”တဲ့။ (မွတ္မိသလိုျပန္ေရးျပတာပါ)

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဟာ တုိင္းျပည္မွာ ေနလိုလလိုထင္ရွားခ့ဲသူပါ။

 စာေရးဆရာႀကီး ဆရာေဇာ္ဂ်ီက ဆရာႀကီးရဲ႕ ဂုဏ္ပုဒ္ကို အခုလိုေဖၚထုတ္တာဖတ္ရဖူးပါတယ္။

“ႏုိင္ငံေရးေခါင္း ေဆာင္တုိ႔ သည္ ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရး ကို အရယူေပးခဲ့ၾကသည္မွာမွန္ပါ၏။ သုိ႔ရာတြင္ ဆရာႀကီးက သူ၏ကဗ်ာ မ်ားျဖင့္ တုိင္းျပည္၏ဆႏၵကိုစည္းရံုးေပးေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္” ဆိုခဲ့ပါတယ္။ 

ေမာင္ေဇယ်ာ ကလည္း ဆရာႀကီးရဲ႕တန္ဖိုးကို အခုလို အကဲျဖတ္ပါတယ္။

 “၂၀ ရာစု ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အက်ိဳးကုိ ထူးျခား ေျပာင္ေျမာက္စြာ ထမ္းရြက္ခဲ့သူမ်ားတြင္ ထိပ္ဆံုးမွာပါဝင္သည္၊ ကြယ္လြန္သည့္တုိင္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔၍ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို  အနစ္နာခံသယ္ပုိးခဲ့သည့္  ကဗ်ာစာဆုိစာေရးဆရာ စာေပပညာရွင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး အျဖစ္ထင္ရွားသည္” ။

ဒါ့အျပင္ တိုင္းျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာင္ေလာင္ခ်ိန္မွာလည္း ရဟန္းရွင္လူျပည္သူမ်ားကို စည္းရံုးၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္းေရးရေအာင္ ေရွ႕ေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။

 မကြယ္လြန္မီေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ

“ဆရာတို႔ေစတနာက ကိုယ္မေသခင္ေလးမွာ ေပါ့ေလ၊ အဲ --- တုိင္းျပည္မွာ တကယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကားေတြ႔သြားခ်င္တယ္”

ဆုိၿပီး တမ္းတသြားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဆႏၵ(တုိင္းျပည္မွာ  တကယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္ရရွိလိုတာ)အခုထိ မျပည့္မဝေသးပါ။ ျပည္တြင္း စစ္မီးဆက္လက္ေလာင္ၿမိဳက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။  ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ေသနတ္သံေတြေပၚထြက္ေနဆဲပါ။ အမ်ားျပည္သူက ေတာင္းဆုိေန တဲ့ တစ္တုိင္းတစ္ျပည္လံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုတာပင္ မျဖစ္ေျမာက္ေသးပါ။

ဆရာႀကီးေတာင္းဆုိခဲ့တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက အုပ္စုိးသူအဆက္ဆက္က တစ္ဖက္သတ္ အေပၚစီးယူၿပီးအႏုိင္က်င့္ ျပန္ေပးဆြဲတဲ့ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး”မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္တန္းတူရည္တူရွိတဲ့၊ သိကၡာရွိတဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈအေပၚကေနအေျဖရွာယူတဲံ  တကယ့္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ရြက္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔က တင္ျပခ်က္ထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ရမလဲ ဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခုလိုေဖၚျပထားပါတယ္။

 “--- ဒီေနရာမွာ အခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစုိးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ တရားဝင္ တည္ရွိခြင့္ေပးရင္ ဝင္လာၾကဖုိ႔ဆုိတဲ့သေဘာထားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ဘူးလားလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ယခင္ သတင္းစာ ကြန္ဖရင့္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေျပာျပခဲ့ဘူးပါတယ္။

လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ တရားဝင္တည္ရွိခြင့္ဆုိတဲ့အခ်က္ ၂ ခ်က္ကို စဥ္းစားပါတယ္။ ဒီ ၂ခ်က္နဲ႔ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ ေဆာက္ႏုိင္ၿပီလို႔ မယူဆပါ။ ဒီ ၂ ခ်က္ဟာ သူပုန္မ်ားေျမေပၚေရာက္ေရးေလာက္သာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

သူပုန္မ်ားေျမေပၚေရာက္ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာကြာလွမ္းေနပါေသးတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔အဓိက ကေတာ့ေျမေပၚေရာက္ေရး ေလာက္နဲ႔မၿပီးပါ၊ ေျမေပၚေရာက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္လက္ေတြ႔အားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးဆက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတဲ့ အေပၚမွာ တည္ေနပါတယ္။ ေျမေပၚေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတုိ႔ယံုၾကည္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရး - ႏုိင္ငံေရးလမ္းစဥ္ လုပ္ငန္းမ်ား ကို ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ဘယ္ေလာက္ရရွိတယ္ -  မရွိတယ္ အေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အဓိကတည္ရွိေနပါတယ္။

 ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကလည္း လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ ဆုိင္းဘုတ္တရားဝင္တင္ခြင့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ေသးဘူးလုိ႔ ယူဆပါတယ္” တဲ့။

ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလည္း

“--- ယခုျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ဟာ ပြဲစားမဟုတ္ ၊ ႏွစ္ဘက္ၾကားက ေဆာင္ရြက္တဲ့ အဖြဲ႔လည္းမဟုတ္၊ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးဆႏၵနဲ႔ကုိက္ညီတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရရွိေစဘုိ႔ ျပည္သူလူထုကို အေျခခံၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားမယ့္အဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္”

လုိ႔ ျပတ္သားတည္ၾကည္စြာေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုရပ္တည္ခ်က္၊ သေဘာထားနဲ႔ ေျဖရွင္းနည္းကို ဒီကေန႔ “အလြတ္သေဘာ၊ ပဏာမအဆင့္၊ျပည္ေထာင္စုအဆင့္၊ ထာဝရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ပင္လံုကဲ့သို႔”စသျဖင့္ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား” ေျပာေနၾကသူေတြ၊ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္”ဆုိသူေတြ၊ “ေတြ႔ဆံုေဆြး ေႏြးေရး”လုပ္ေနၾကသူေတြ၊ ပါတီ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကည့္ၾကဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ သံုးသပ္ၾကည့္ၾကဖို႔ျဖစ္ပါ တယ္။ “ဒုိင္ယာေလာ့ယဥ္ေက်းမႈမရွိေသာ”လုိ႔ဆုိတဲ့“ပညာရွင္ဆိုသူ” မ်ားလည္း ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ပါ။

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကိုလည္း “တပ္မေတာ္ေန႔” အျဖစ္ေျပာင္းခဲ့ၿပီ။

(ဗကသ) ကို (မကသ)ဆိုၿပီး ေသြးတိုးစမ္းခဲ့ၾကၿပီ။ (ဗကသ) ကို (မကသ) လုိ႔အေျပာင္းမခံၾကနဲ႔။

သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ကို “ဆရာလြန္း” လို႔ အေျပာင္းမခံၾကပါနဲ႔။

ဒါေၾကာင့္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဆုိတဲ့ ဂုဏ္နဲ႔ျဒပ္ကို ဟပ္မိေစဖို႔ စာၾကည့္တုိက္ဖြင္ေရးကိုရိုးသားစြာႀကိဳးစားၾကတဲ့ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အလွဴရွင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနနဲ႔လည္း ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားၿပီးေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ စာၾကည့္တုိက္မ်ားေဖာင္ေဒးရွင္းကို ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္းတုိ႔ ဦးစီးေနတာပါ။ ဘုန္းႀကီးေခါင္း ေခါက္ၿပီးမွ ကန္ေတာ့တာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါဘူး။အစုိးရၿငိဳျငင္မွာကိုေၾကာက္ၿပီး ငံု႔ခံေနဖို႔မသင့္ပါဘူး။

 “--- ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ရာဇဝင္ေတြလည္းရုိင္းခဲ့ရၿပီ အဖိုးေရ --- ”

“--- သခင္ေအာင္ဆန္း ႏုိင္ငံေတာ္လည္းေသြးစြန္းခဲ့ၿပီ အဖေရ --- ”

လုိ႔ ဆိုခဲ့ၾကတ့ဲ  ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ သီခ်င္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။

ညြန္း

-       ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာထား၊ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ၊ (ေအာင္မ်ိဳးစာပံုႏွိပ္တုိက္)

-       ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း (၁၈၇၆ -၁၉၆၄) - ေမာင္ေဇယ်ာ (ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္။ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၈၇၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၀) 

http://moemaka.blogspot.com