အထီးက်န္ေနသလား ... ခ်စ္သူအေႏြးထည္ ဝတ္ထား

တေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနပါသလား။ 

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ၊ ဆူကူးဘားတကၠသိုလ္  ေက်ာင္းသားတဦးက တကုိယ္တည္း အားငယ္ေနသူမ်ားအတြက္ “Girlfriend coat” လို ့ေခၚတဲ့ ပစၥည္းတမ်ိဳး တီထြင္လိုက္ပါၿပီ။

နည္းပညာပိုင္းမွာ အၿမဲလိုလို ေရွ့ေၿပးေနတတ္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ေက်ာင္းသားတေယာက္ ထြင္လုိက္တ့ဲ ဒီပစၥည္းက လူေတြၿပံဳးေစ၊ ဝတ္ဆင္သူကုိ ၾကည္ႏူးမႈေပးဖြယ္ရိွပါတယ္

ဒီပစၥည္းဟာ အၿပာေရာင္ခါးပတ္တခုကလဲြၿပီး သာမန္ အေႏြးထည္တထည္လို ့သာ ထင္ရေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းက မေသးပါဘူး။ 

  ဝတ္ထားရင္ လူတေယာက္ကို ေနာက္ကေန ခ်စ္သူတဦးက ေထြးပိုက္လိုက္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး အမွန္တကယ္ရရွိမယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ 

ဒါ့အၿပင္ ဒီအေႏြးထည္ ၀တ္ဆင္သူဟာ နားၾကပ္ပါ တပ္ဆင္ထားႏိုင္ၿပီး ခ်စ္သူက သင့္ကိုဖက္ထားအခ်ိန္မွာ ၾကားရတတ္တ့ဲ

“ကိုယ္ေနာက္က်သြားတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္”  စသျဖင့္ေသာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးစကားလံုးေတြကိုလည္း အမွန္တကယ္ ခံစားရအံုးမွာပါတဲ့။ 

(အမ်ဳိးသမီးဝတ္အကၤ်ီ ထြင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အသံ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ရဖြယ္ ရိွပါတယ္)

ဒီအခ်စ္အေႏြးထည္ကို တီထြင္တဲ့ ဟီကာရူက အဓိက ကေတာ့ -

“လူတိုင္းဟာ ဒီအေႏြးထည္ကို ၀တ္ဆင္ရင္းကေန ခ်စ္သူတေယာက္ရဲ့ ေႏြးေထြးမႈကို အမွန္တကယ္ ရရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္”  လုိ ့ အင္တာနက္ YouTube ဗီဒီယိုမွာ ေၿပာသြားပါတယ္။ 

  

ဂ်ပန္ဘာသာစကားနဲ ့ေၿပာရရင္ေတာ့ ဒီအေႏြးထည္ကို "Riajyuu" လို ့အသံထြက္တယ္၊ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ “အင္တာနက္ အၿပင္ဘက္မွ တကယ့္ဘ၀ကို ေက်နပ္ေနသူမ်ား”  လုိ႔ ဆုိတယ္။

သင့္ရဲ႕ ဗီဒိုထဲမွာ ဒီလို အခ်စ္အေႏြးထည္မ်ိဳး ရွိခ်င္ပါသလား။ အင္း... အခုလက္ရွိအခ်ိန္ထိေတာ့ ဒီအေႏြးထည္ဟာ တကယ္ကိုအတည္ေပါက္ တီထြင္ထားတာလား၊ 

ဒါမွမဟုတ္ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားတဦးရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာေနာက္ေၿပာင္ဖို ့လက္စြမ္းၿပတာလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရပါအံုးမယ္။ 

ေသခ်ာတာကေတာ့  ဒီသတင္းကို လူအမ်ား စိတ္၀င္စားခဲ့ၿပီး အင္တာနက္ေပၚမွာ ေနာက္ေၿပာင္ေဆြးေႏြးေနၾကတာကိုလည္းေတြ ့ရပါတယ္။ 

စက္ရုပ္ေတြကို လူသားတုိ႔ရဲ႕ေန ့စဥ္ဘ၀ေတြထဲထိ ၀င္ဆ့ံႏိုင္ေအာင္ တီထြင္ေနတဲ့ ဂ်ပန္ေတြအတြက္ေတာ့ ဒီ အခ်စ္အေႏြးထည္ဟာ တစိတ္တပိုင္း အေနနဲ ့အေထာက္အကူၿပဳႏိုင္လိမ့္လို ့လည္း ေၿပာတဲ့သူကေၿပာေနၾကပါတယ္။ 

အခ်စ္အေႏြးထည္ကို စိတ္၀င္စားရင္ ဒီအေၾကာင္း ရုိက္ကူးထားတ့ဲဗီဒီယိုကို ဒီမွာၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။

ကိုးကား http://mashable.com/2013/04/10/japanese-girlfriend-coat/

http://kotaku.com/in-japan-theres-a-girlfriend-coat-to-hug-lonely-peo-470822962

http://blog.irrawaddy.org/2013/04/blog-post_7101.html#more