လွ်ပ္ စစ္ တာ ဝါ တိုင္ မ်ား ဖ်က္ ဆီးသူ ကို KIO စံု စမ္းေ န

ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသို႔ လွ်ပ္စစ္မီးဓာတ္အားႀကိဳးမ်ား သြယ္တန္းထားေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္ထဲ က တာဝါတိုင္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးခဲ့မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔(KIO) က စံုစမ္းေနေၾကာင္း သိရသည္။

“လူထုအက်ဳိးျပဳပစၥည္းေတြကို KIA က သီးသန္႔လိုက္ၿပီးဖ်က္ဆီးတာမ်ဳိးေတာ့ မရွိဘူး။ အခု တာဝါတိုင္ေတြပ်က္စီးတယ္ဆိုတာ ၾကား သိရတယ္။ ဒါကို ဘယ္အဖြဲ႔ကေန လုပ္သလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕တန္းက အဖြဲ႔ေတြကပဲ လုပ္သလားဆိုတာ မေျပာႏိုင္ေသးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း စံုစမ္းေနတုန္းပဲ”ဟု ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA) ၏ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္ က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။

KIA လက္ခ်က္ဟု စြပ္စြဲထားေသာ ပ်က္စီးသြားသည့္ ၂၃၀ ေကဗီ ေရႊလီ-မန္စံ မဟာဓာတ္အားလိုင္း တာ၀ါတိုင္ အမွတ္ (၂၀၇)(ဓာတ္ပုံ - ျမန္မာ့အလင္း)

ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ပန္ကႏိုင္းေက်းရြာအနီးရွိ ၂၃၀ ေကဗီ ေရႊလီ-မန္စံ မဟာ ဓာတ္အားလိုင္းမွ အမွတ္ ၇၃၊ ၂၀၆၊ ၂၀၇၊ ၂၀၈ တာဝါတိုင္မ်ား ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔က မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီး ခံခဲ့ရၿပီး လက္သည္မေပၚဘဲျဖစ္္ေနသည့္ ထိုေဖာက္ခြဲမႈအား အမ်ား သိေစရန္ KIO က စံုစမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုနယ္ေျမအတြင္း၌ အစိုးရတပ္မ်ား၊ KIA ၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း(SSA-N) ႏွင့္ အျခားလူမ်ဳိးစု တပ္ဖြဲ႔မ်ားလည္း လႈပ္ရွားေနေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ လွ်ပ္စစ္တာဝါတိုင္မ်ား ပ်က္စီးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရက KIO လက္ေအာက္ခံ KIA တပ္မ်ားက တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔ထုတ္ ႏုိင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ားကတဆင့္ တိုက္႐ိုက္ စြပ္စြဲ ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

အစိုးရအေနျဖင့္ ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္စဥ္တိုင္းအား KIA သို႔ လႊဲခ်ေျပာဆိုျခင္းသည္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း“ဒီနယ္ေျမ က တပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လႈပ္ရွားေနတဲ့ နယ္ေျမဆိုေတာ့ ဘယ္သူလုပ္တယ္ဆိုတာ ေျပာရခက္ပါတယ္”ဟု ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္က ေျပာသည္။

ထို႔အတူ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔ညက မႏၱေလးမွ မူဆယ္သို႔ တက္လာသည့္ ကုန္တင္ကား၂ စီးကို ဆက္ေၾကးေတာင္း၍ ဗံုးခြဲဖ်က္ဆီးမႈ ျဖစ္ေပၚ ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းျဖစ္ရပ္သည္ KIA ၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမ၂၂ ရက္ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ စြပ္စြဲ ေဖာ္ျပ ခဲ့ျပန္သည္။

အဆိုပါ ကားႀကီး၂ စီးသည္ လက္နက္ငယ္ က်ည္ဆန္မ်ား ထိမွန္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈ အနည္းငယ္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ကားသမားမ်ား ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈ မရွိေၾကာင္း၊ ထိုေနရာတြင္ မေပါက္ကြဲေသးသည့္ သံကိုယ္ထည္ လက္ပစ္ဗံုးတလံုးကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ေမ ၂၀ ရက္ေန႔ နံနက္မွ စတင္၍ ယာဥ္မ်ား ပံုမွန္အတုိင္း သြားလာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။

တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ မူဆယ္ လားရႈိးလမ္း အပါအဝင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖတ္သန္းေသာ လမ္းတခ်ဳိ႕ကို KIA လက္ေအာက္ခံ နယ္ေျမခံ တပ္ရင္းတခ်ဳိ႕က ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္ တပ္မႉးမ်ား၏ တင္ျပခ်က္မ်ားအရ လံုၿခံဳေရးအရ ယာယီပိတ္ထားလိုက္ၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ KIA တို႔ တရက္လွ်င္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားမႈ ၅ ေနရာခန္႔ ေန႔စဥ္ ရက္ ဆက္ ပံုမွန္ရွိေၾကာင္း၊ အဆိုပါ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္ထိခိုက္ေသဆံုးမႈမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္က ေျပာသည္။

ကခ်င္ေဒသ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ အစိုးရ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီမွ မီးရထားဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ား ယခုလ ၂၁ ရက္ေန႔က ထိုင္းႏုိင္ငံ ခ်င္း႐ိုင္တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။

ေမလ ၃ ရက္ေန႔က ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ဗဟုိေကာ္မတီႏွင့္ လုပ္ငန္းေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီႏွစ္ရပ္ကို အစိုးရက အသစ္ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္း ဦးေအာင္မင္းအေနႏွင့္ KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပထမအႀကိမ္ ေတြ႔ဆံု ခဲ့ျခင္း လည္း ျဖစ္သည္။

အစိုးရႏွင့္ KIO တို႔အၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္က “ေတြ႔ဆံုဖို႔အတြက္ အစီအစဥ္လုပ္တာ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲအဆင့္ကို မေရာက္ေသးဘူး။ အခုမွ အလြတ္သေဘာ ေတြဆံုမႈေတြ လုပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ညွိႏႈိင္း ေနပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။

အစုိးရႏွင့္ KIO ၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ ၂၀၁၁ ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီႏွင့္ မတ္လတုိ႔တြင္ ေရႊလီၿမိဳ႕၌ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကေသာ္ လည္း ေရရာသည့္ သေဘာ တူညီခ်က္ တစုံတရာမရရွိေသးေပ။ ထိုေတြ႔ဆံုပြဲမ်ားတြင္လည္း ေဒသတြင္း တိုက္ခိုက္ေရး ဘက္မွ အေရးပါေသာ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးမွာ ကိုယ္တိုင္ တက္ေရာက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း KIO က ေျပာသည္။

ေရႊလီၿမိဳ႕ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈတြင္လည္း KIO ဘက္က ေတာင္းဆိုထားသည့္ ထိုးစစ္ဆင္ေနေသာ တပ္မ်ားကို ႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ႏွင့္ ႏွစ္ ဖက္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ အခိုင္မာျဖစ္ေစရန္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ေစာင့္ၾကပ္မႈေအာက္တြင္ သက္ေသထူ လက္မွတ္ ေရးထိုးၾကရန္ ေတာင္းဆိုမႈကို အစိုးရဘက္က လိုက္ေလ်ာမႈမျပဳႏိုင္သျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလွမ္းကြာေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကခ်င္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႕(PCG) ႏွင့္ KIO တို႔က ေျပာဆိုၾကသည္။ 

burma.irrawaddy.org/archives/10578