ေနျပည္ေတာ္လည္း အက်ဥ္းသားအေရး ပုိမုိကြ်မ္းက်င္လာၿပီ

 

 

လက္က်န္ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား စိစစ္ေရး ေကာ္မတီ ဆုိတာကုိ ေနျပည္ေတာ္မွာ ဖဲြ႔ၿပီး ရက္ေပါင္း တရာဝန္းက်င္ ၾကာလာခ်ိန္မွာ အစုိးရက အက်ဥ္းသား တရာဝန္းက်င္ကုိ လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

ဒီေကာ္မတီကုိ ေနျပည္ေတာ္က ဝန္ႀကီးတခ်ိဳ႕၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေရးရာအဖဲြ႔ အသီးသီးက ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ။


မေန႔ညေနက လြတ္လာသူတဦး (ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္/ဧရာ၀တီ)

အစုိးရပုိင္း နဲ႔ အတုိက္အခံပုိင္း ပါ၀င္တ့ဲ အတြက္ ထူးျခားတ့ဲေကာ္မတီေပါ့။

ေကာ္မတီကေန ထြက္မယ္

အတုိက္အခံပုိင္းက ၀န္ႀကီးေတြကုိ အသံတသံ ေပးထားပါတယ္ - အဲဒါကေတာ့ လက္က်န္ ႏုိင္/က်ဥ္းေတြကုိ လႊတ္ပါ။ လႊတ္တ့ဲအခါ "နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား"ေတြကုိ လႊတ္ေပးတယ္ ဆုိတ့ဲ ေ၀ါဟာရကုိ သုံးေပးပါ ဆုိတာပါပဲ။
လႊတ္ေပးတ့ဲအခါ ေတာင္းဆုိထားတ့ဲအတုိင္း မသုံးႏႈန္းရင္ ေကာ္မတီကေန ထြက္ဖုိ႔အထိ စီစဥ္ထားတာမ်ဳိး ရိွတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

အခု တခ်ဳိ႕ကုိ လႊတ္ေပးပါၿပီ။
နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လုိ႔ ၀န္ႀကီးတုိ႔ဘက္က သုံးပါသလား။ မသုံးပါဘူး။
နိုင္ငံသားအက်ဥ္းသား လုိ႔ ေတာ့ သုံးပါတယ္။ ၈ဝ% လုိက္ေလ်ာတယ္လုိ႔ ဝန္ႀကီးတုိ႔ဘက္က ဆင္ေျခေပး ကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာ ရယ္စရာေျပာရင္ ေျပာနုိင္ပါတယ္။ အခုေခတ္က ျပက္လုံးထုတ္တယ္ဆုိတာ ဝန္မင္းတခ်ဳိ႕ရဲ႕အလုပ္ ျဖစ္ေနပါျပီ။

အစုိးရဘက္က ၾကည့္ေတာ့ လႊတ္ေပးတာေတာင္ လြန္လွၿပီ ေပါ့ေလ။
ႏုိင္/က်ဥ္းေဟာင္းမ်ားဘက္က ၾကည့္ေတာ့ .... ငါတုိ႔နဲ႔ ပူးေပါင္းသလုိလုိနဲ႔ ငါတုိ႔ကုိ အသုံးခ်သြားၿပီ ေပါ့ေလ။
ေကာ္မတီထဲကေန ထြက္ရင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမရိွသူအျဖစ္ တံဆိပ္အကပ္ခံရႏုိင္သလုိ ဆက္ျပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရင္လည္း ကုိယ့္ရဲ႕ မူ၀ါဒေတြကုိ လုိလုိလားလား အထိခုိက္ခံရာေရာက္ေနမွာပါ။

ေကာ္မတီက ဘာလဲ၊ လုပ္စား/အသုံးခ်တ့ဲ ေကာ္မတီလား

အားလုံး တုိက္တြန္းတ့ဲ  အတုိင္း နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဆုိသူမ်ားကုိ လႊတ္ေပးဖုိ႔ အစုိးရက ဒီေကာ္မတီကုိ ဖဲြ႔ခ့ဲတာပါပဲ။

အမ်ားဘက္က ၾကည့္ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ျပီးခ့ဲတ့ဲ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္အတြင္း ကုိယ္နဲ႔သဟဇာတ မျဖစ္တ့ဲ လူမ်ဳိးစုံကုိ ေထာင္ထဲ ထည့္ခ့ဲတယ္ ေပါ့ေလ။
အခု လႊတ္ေပးဖုိ႔ အခ်ိန္ အရမ္း လြန္ေနတာေတာင္မွ လႊတ္မေပးေသးဘဲ ဘာေကာ္မတီ ညာေကာ္မတီ ဖဲြ႔ျပီး မဂၤလာယူ နာမည္ေကာင္းယူေနတယ္ လုိ႔ ျမင္ၾကမွာပါ။
ျပီးေတာ့ လက္ရိွ အစုိးရဟာ  ေဘာင္းဘီခြ်တ္အစုိးရပဲ။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ အရပ္သားအသြင္ေျပာင္းထားတ့ဲ အစုိးရပဲလုိ႔ ဆုိၾကမွာပါ။

အစုိးရဘက္က ၾကည့္ေတာ့လည္း ငါတုိ႔ဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြႀကီးမွာ လူထုက တင္ေျမွာက္ထားသူေတြ ျဖစ္တယ္။
ဟုိတုန္းက ငါတုိ႔ စစ္ဗုိလ္ေတြ ျဖစ္ခ့ဲေပမယ့္ ဒီနုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ ဖမ္းခ့ဲတာ ငါတုိ႔ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးေတြက သူတုိ႔ကုိ ပုဒ္မမ်ဳိးစုံတပ္ျပီး တရားရုံးပုိ႔၊ တရားသူႀကီးမ်ားကလည္း မပ်က္မကြက္ စီရင္ခ်က္ႀကီးႀကီးခ်ခ့ဲၾကရာမွာ အားလုံးဟာ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသား ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲဒီလုိ အကြက္က်က် စီစဥ္ခ့ဲရုံတင္ မက ျမန္မာျပည္မွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရိွဘူး ဆုိတ့ဲ ဂါထာကုိ တတြတ္တြတ္ရြတ္ခ့ဲၾကရတာမုိ႔ ကေန႔လုိ အေျခအေန ျဖစ္လာတာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ေကာ္မတီ ဖဲြ႔ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္ ေပါ့ေလ။

ေကာ္မတီက ဘာလဲ၊ လုပ္စား/အသုံးခ်တ့ဲ ေကာ္မတီလား ဆုိတ့ဲေမးခြန္းအတြက္ အေျဖက တခုထက္မက ရိွေနမွာပါ။
ႏုိင္/က်ဥ္းအေရးက အမ်ားအာရုံစုိက္စရာ မဟုတ္ေတာ့တ့ဲအတြက္ အျငင္းပြားတာေတြလည္း သိပ္ရိွမယ္ မထင္ပါဘူး။

တုိးတက္မႈ

ဒီတႀကိမ္ အက်ဥ္းသားလႊတ္ေပးမႈက ခ်ီးက်ဴးဖုိ႔ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္မွာ အႏွစ္ ၂၀ (သုိ႔မဟုတ္ ၂ ႏွစ္) ေက်ာ္လာေတာ့ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္ ရိွလာၾကပါျပီ။

သိတ့ဲအတုိင္းပဲ .... ျပီးခ့ဲတ့ဲ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ အတြင္း ဖိအားေလ်ာ့ပါးေရးအတြက္ အက်ဥ္းသား အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္လႊတ္ေလ့ရိွပါတယ္။ခုိးဆုိးႏိႈက္ေတြလည္း အပါအ၀င္ေပါ့။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတုိ႔က ခုိးဆုိးႏိႈက္ေတြကုိ ဦးစားေပး လႊတ္ေပးတ့ဲအတြက္ ျပင္ပမွာ ရာဇ၀တ္မႈ ပုိမ်ားလာေစတယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ခံရတာမ်ဳိးလည္း ႀကဳံခ့ဲရတာပါ။
ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ခုိးဆုိးႏိႈက္ေတြ ပါပုံ မရပါ။ အမ်ားစုက ႏုိင္/က်ဥ္းေတြလုိ႔ ၾကားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်ီးက်ဴးစရာပဲလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ 

http://blog.irrawaddy.org/2013/04/blog-post_25.html#more