အိမ္ျပန္ခ်င္ေပမယ့္ အိမ္အျပန္ခက္သူမ်ား

ထူးအိမ္သင္၏ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ သီခ်င္း ပ်ံ႕လြင့္လာ ေသာ္လည္း အိမ္မျပန္ႏုိင္ေသး။ ႏွလံုးသားက အေဝးမွ ရခုိင္ ျပည္နယ္၏ တစ္ေနရာ။ မိသားစုေတြ အဆင္ေျပရဲ႕လား။ ထမင္းမွ ဝလင္ေအာင္ စားရပါ့မလားဟု ေတြးေနသူက တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွ အလုပ္ရွင္ေတြ လုပ္အားခလစာ အျပည့္အဝ မေပးဘဲ ရဲဖမ္းခုိင္းၿပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္ႏွင္ထုတ္ ခံရသူ ဦးေစာသိန္း ျဖစ္သည္။ ”ရခုိင္ျပည္နယ္ ေပါက္ေတာ ၿမိဳ႕ ေခ်ာင္းသာႀကီးေက်းရြာမွာ ေနပါ တယ္။ သားသမီး ငါးေယာက္ ရိွတယ္။ လယ္လုပ္တယ္။ သား အႀကီးက ၇ တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေရႊလီမွာ အလုပ္လုပ္ မယ္ဆုိၿပီး သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၉ ရက္က ထြက္လာ  ၾကတာ။ ရခုိင္မွာ ဂီရိေၾကာင့္ လယ္ေတြ ဆား ငန္ေရဝင္ၿပီး လုပ္ကိုင္စား လို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္ဘက္ သြားလုပ္ၾကတာပါ”ဟု ဦးေစာသိန္း က ေျပာျပသည္။ တ႐ုတ္ဘက္က အလုပ္သမား ႐ုံးမွာ စာရင္း သြင္းရ တယ္။ အုတ္ စက္႐ုံမွာ အလုပ္ရတယ္။ တစ္ရက္ ယြမ္ ၅ဝ၊ ၁ဝ ရက္တစ္ခါ ရွင္းေပး မယ္ ေျပာတယ္။  အလုပ္ခ်ိန္က နံနက္ ၆း၃ဝ က ၁ဝးဝဝ၊ ေန႔လယ္ ၁၂း၃ဝ မွ ၅း၃ဝ ထိ ပိတ္ရက္မရိွ လုပ္ရတယ္။ ထမင္းေကြၽးတယ္။ ၃၄ ရက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ လစာ တစ္ဝက္ ယြမ္ ၇၅ဝ ပဲေပးတယ္။ အဲ့ဒီစက္႐ုံမွာ ရခုိင္လူမ်ဳိး ၂ဝ၊ ရွမ္း ၇ ေယာက္၊ ဗမာ ၄ ေယာက္ ရိွတယ္။ ရဲဝင္ဖမ္းေတာ့ဘာမွယူလို႔ မရဘူး။အဝတ္တစ္ထည္ကိုယ္တစ္ခု နဲ႔ ေရႊလီရဲကဓာတ္ပံု႐ုိက္၊ လက္ေဗြ ရာယူၿပီး ေလွဆိပ္မွာ ဒီအတုိင္း ခ်ထားတယ္။ လက္ထဲမွာ ပို္က္ဆံ မရိွ။ ဘယ္ျပန္ရမလဲ မသိဘူး။ အားလံုး ၁၇ ေယာက္ရိွတယ္။ ေရႊလီက ထမင္းဆုိင္ပိုင္ရွင္ ဦးေလး ျမေမာင္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဒုကၡ ေရာက္ေနတဲ့ အသံ ၾကားၿပီး ယြမ္ ၃ဝဝ ကူညီလိုက္လို႔ ဒီဘက္ျပန္ ေရာက္တာ။ ခိုးေပါက္က ျပန္ဝင္ ရတာ။ တရားဝင္ျပန္ဝင္တာ မဟုတ္ ပါဘူး။ ဒီဘက္ေရာက္ေတာ့ မူဆယ္ က က႐ုဏာ လူမႈကူညီေရး အသင္း က ကူညီတယ္။ မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဦးျမဟန္က ေထာက္ ခံခ်က္လုပ္ေပးတယ္။ ဒီစာရြက္နဲ႔ျပန္ ခဲ့တာပါ” ဟု ၄င္းက ထပ္ေလာင္း ေျပာျပသည္။

ျပန္လာရသူမ်ားျပား
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသို႔ တရားမဝင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး အလုပ္ရွင္က ရဲဖမ္းခုိင္း၍ ျပန္လည္ ေရာက္ရိွလာသူမွာ မ်ားျပားေၾကာင္း မန္းရိွ ကစၧပနဒီခရီးသည္ႏွင့္ ကုန္ စည္ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမွ တာဝန္ ရိွသူ ဦးသြင္စုိးက ေျပာသည္။ ”အဖမ္းခံရလို႔ ျပန္လာရတဲ့ သူေတြမ်ားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ က သူတုိ႔မွာ ပါသေလာက္ ပိုက္ဆံနဲ႔ ရခုိင္ျပန္ခ်င္ ျပန္ပို႔ေပးတယ္။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္ အလုပ္ရွာေပး တယ္။ ရခုိင္-မန္း ခရီးစရိတ္က လူတစ္ေယာက္ႏွစ္ေသာင္းပါ” ဟု ဦးသြင္စိုးက ရွင္းျပသည္။

ရွင္ျပဳခ်င္လို႔ ပိုက္ဆံရွာ
မင္းျပားၿမိဳ႕ေန အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ဗုိလ္ခင္စိုး ဆုိသူက ”ရွင္ပဳဖို႔ထားတဲ့ စပါးေတာင္း ၁၅ဝ (တင္း ၆ဝ) ကို ေရာင္းၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ အလုပ္သြားလုပ္တာပါ။ မိသားစု မွာ ေမာင္ႏွမ ၇ ေယာက္ ရိွတယ္။ ၇ တန္းထိ ပညာသင္ တယ္။ ရွင္ျပဳခ်င္လို႔ ပိုပိုက္ဆံရခ်င္ လို႔ ရွာတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒါေတြ ဆံုးကုန္တယ္” ဟု ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ထံုးစံ ရွင္ျပဳမဂၤလာ ျပဳခ်င္ေနသူ ရခုိင္အမ်ဳိးသားေလး က ရွင္းျပသည္။ ”ကြၽန္ေတာ္တို႔က ပန္းရံလုပ္တယ္ အရင္က ေရႊလီၿမိဳ႕ေပၚမွာ အဆင္ေျပတယ္။ အခုေနရပ္ျပန္ၿပီး လိုက္ခ်င္ တဲ့သူေတြ ေခၚၿပီး ျပန္ေတာ့ မလို႔လုပ္ေနတာ။ အခုလို ျပန္ပို႔ခံရတယ္ဆို သြားသင့္ မသြားသင့္ စဥ္းစားေနတာ”ဟုေျမပံု ၿမိဳ႕ေန ကိုေအးျမင့္က တ႐ုတ္ျပည္ အလုပ္သြားလုပ္ဖို႔ ခ်ိန္ဆေနေၾကာင္း ေျပာသည္။ ပုဏၰားကြၽန္းေက်းရြာမွ ကိုေက်ာ္စိုးက”ကြၽန္ေတာ္ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ထြက္၊ ၁၅ ႏွစ္သားကတည္းက လယ္လုပ္တာ။ ေႏြရာသီ အလုပ္ မရွိလို႔တ႐ုတ္သြားလုပ္တာ တစ္ရက္ ယြမ္း ၅ဝ ရမယ္ေျပာတယ္။ ထမင္း ေကြၽးတယ္။ အိပ္စရာေပးတယ္။ ထမင္း အဝစားရတယ္။ ဟင္းက ေဂၚဖီနဲ႔ လက္မအရြယ္ ဝက္သား ႏွစ္ဖတ္ေလာက္ စားရတယ္။ အဲဒီမွာ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္ မ်ားတယ္။ ၇ ရက္ကတ္ အစိမ္း၊ တစ္လကတ္ျပား အနီနဲ႕ ဝင္ၾကတာ မ်ားတယ္။ ရက္ျပည့္ရင္ ခိုးေပါက္ က ျပန္ထြက္၊ နန္းေတာ္ေပါက္က ျပန္ဝင္ ဒီလိုပဲ လုပ္စားေနတာပါ။ ဒီႏွစ္မွ အခုလို ဖမ္းၿပီး ျပန္ပို႔ခံေနရတာ မ်ားတယ္။ ကခ်င္ဘက္က အဆင္မေျပလို႔  တ႐ုတ္ဘက္ တက္ၾကတာမ်ားတယ္” ဟု ေျပာျပသည္။

အိမ္မျပန္ပါ
အဆိုပါ ကြၽဲဆည္ကန္ရွိ ကစၧပနဒီ  ရခိုင္ဂိတ္တြင္ ဧၿပီ ၂ဝ ရက္က ျပန္ေရာက္သူ ၂ဝ ဦး ရွိ ေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဘက္ အလုပ္လုပ္ရန္ ဆက္လက္သြား   ေရာက္မည္ဟု သိရသည္။ ”ရခိုင္ျပန္လည္း ဘာလုပ္စားရမလဲ သိဘူး။ ပိုက္ဆံကလည္း မရွိေတာ့ မိသားစုကို ဘာလုပ္ေကြၽးမလဲ ကားဆရာေတြ ေတာင္းပန္ၿပီး ကခ်င္မွာ   ေရႊက်င္ လုပ္ငန္း လုပ္မယ္” ဟု ဦးေစာသိန္း ကေျပာသည္။ ေမြးရပ္တြင္ အလုပ္အကိုင္ အဆင္မေျပ၍ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္သြား လုပ္ကိုင္ေသာ္လည္း လစာ အျပည့္မရ၊ ေနာက္ရဲႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ အဖမ္းခိုင္းၿပီး ျပန္လည္ ႏွင္ထုတ္ခံရ၊ ဒီသံသရာထဲ ျဖတ္သန္းရင္း အိမ္ျပန္ခ်င္သူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီ မသိ။ ”စက္႐ံု တစ္ခုမွာ ရန္ျဖစ္တာကို ရဲဝင္ဖမ္းတာ ရဲႏွစ္ေယာက္ေသ သြားတယ္လို႔ၾကားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ တျခားစက္႐ံုေတြလည္း ဝင္ဖမ္းတာ လူမႈေရးအသင္းေတြက ကူညီၿပီး အဖမ္းခံ ရတဲ့   ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို ကူညီေပးပါတယ္”ဟု မူဆယ္ ၿမိဳ႕ခံ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။  ေမြးရပ္ေျမမွာ အလုပ္အကိုင္ အဆင္မေျပ၊ လြမ္းေရးထက္ ဝမ္းေရးခက္ မလွပတဲ့ ဘဝေတြ အဆင္ ေျပလိုေျပျငား  အိုးပစ္၊ အိမ္ပစ္ မိသားစုပစ္ၿပီးသြား အလုပ္လုပ္၊ အေဝးေရာက္ ငွက္မ်ားေတာင္ အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္ၾကေပမယ့္ အိမ္အျပန္ ခက္ေနသူမ်ား အတြက္ ပုစၧာတစ္ပုဒ္ က ယေန႔တိုင္ အေျဖမထုတ္ႏိုင္ ၾကေသးတာ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘာအတြက္လဲဆိုတာ ႏွလံုးသားေတြ မွာ အေမးေတြရွိေနမည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။
popularmyanmar.com/mpaper/archives/41094